Urgency of Heat (El Refugio #1)

Chapter 5

Chapter 5 : Together

Hindi ko inakala na papasok si Esteban sa buong araw. Sa tatlong subjects ko ngayon ay kaklase ko siya! And all of those, magkatabi kami!

Kaya ngayong hapon, matapos ang pangatlong subject ko, agad akong lumabas nang classroom na matindi ang kaba.

I couldn't focus. Damang-dama ko ang kaniyang presensya. Amoy na amoy ko ang kaniyang bango. Kuhang-kuha niya ang atensyon ko. Hindi lang pala ako, pati narin ang mga kaklase ko at ang mga students sa buong universe.

Tinatakpan ko ng sling bag ko ang aking harapan, matigas kasi kaya namumukol sa pants ko!

Damn, this is stupid! Nakakahiya kung ma makapansin!

Namumula ang aking pisngi at kagat ang labi, sumakay ako ng tricycle pabalik sa apartment ko. Kailangan kong maligo, and somehow do something about this erection.

Sobrang init ng katawan ko. Maybe, sa ilang araw na nakalipas na hindi ako nakapagpalabas, ganito na ang  aging epekto ni Esteban sa aking katawan. Kaya ng dumating ako sa aking apartment, using my hands, I did that thing. Nakaligo ako matapos non at naghanda para pumasok sa trabaho.

It's four in the afternoon. Dumating ako sa El Refugio suot ang aking v-neck white shirt, black maong pants, and black shoes. Medyo basa pa ang buhok ko ng pumasok ako sa El Refugio. Pinakita ko muna ang ID ko sa guard bago ako pinapasok.

Agad naman akong nagtungo sa restaurant na pinagtra-trabahuan ko. Medyo nagulat ako nang makita si Esteban sa isa sa mga lamesa, kung saan siya palaging nakaupo. Ako ang assign sa lamesa sa mga parte na iyon, kabilang na kung saan siya nakaupo.

Agad ko ding napansin ang kaway sa akin ng isa sa mga kasamahan ko. Pinagmamadali akong lumapit sa kaniyang pwesto.

"Bilisan mo! Magpalit ka na. Kanina pa andito si Sir Gallego pero ayaw pa niya mag order. Hinihintay ka daw!" Sabi ng kasamahan ko.

Nagmadali naman akong magtungo sa corner namin at agad nagpalit. Balisa pa dahil kay Esteban! Bakit niya ako hinahintay?! Pwede naman siyang mag order sa ibang anditong waiter.

"Uh... May I take your order, sir?" Saad ko ng lapitan siya. I don't know what I'm feeling right now. Kinakabahan ako, iyon ang mas alam ko pero hindi ko alam kung bakit may bahagi ng puso ko na natutuwa.

"The usual." He said. Iniwan ng kaniyang mga mata ang nakabukas na laptop sa kaniyang harapan para tignan ko.

Agad naman akong natunaw sa kaniyang tingin. Those eyes fiercely went through my heart. Nanginginig ako sa tuwing tinitignan niya ako. Mas lalo pang bumilis ang tibok ng puso ko.

I'm gae. I'm literally I am. Should I beg him to make me his sub?

Inalis ko agad iyon sa aking isipan. Nag lakas loob akong tignan siya.

"Is t-there anything you need, sir?" Utal na tanong ko sa kaniya.

"Nothing. I just wanna ask..." Saad niya. Pinutol ng sandali ang sasabihin at tumingin sa kaniyang laptop.

"Sir?" Saad ko.

"Are you done with your assignments?" He finally said after a moment of silence.

"Uh..." Nagulat ako doon. "Yes, I am done with my assignments sir." Medyo naguguluhan kong saad.

"Alright. You may leave now." Saad niya.

Umalis naman ako sa pwesto niya at nagtungo sa corner para sabihin ang order niya. I don't know why would he ask me about something like that?

Ginawa ko na ang mga assignments ko bago ako nagtungo dito. Tinignan ko ulit ang pwesto niya. He was now busy with his laptop. Mabilis ang mga kamay niyang pumipindot sa keyboard niyon. Is he doing his assignments? Or it's about his work?

The night went well. Hanggang 10 pm lang ako ngayon hanggang Friday. That's my schedule every school days. While week ends, whole day ang trabaho ko dito.

Hindi umalis si Esteban hanggang sa matapos ang shift ko kaya ilang beses ko din siyang pinuntahan para kunin ang order niya, linisan ang kaniyang lamesa at ibigay ang kaniyang mga order. Sa tuwing ginagawa ko iyon, matindi ang kalabog ng puso ko. Saka lamang ako medyo nakakahinga ng maluwag ay sa tuwing nakakalayo ako sa kaniyang pwesto.

Minsan, kapag sumusulyap ako sa kaniyang pwesto, nakikita kong inaalis niya ang kaniyang tingin sa kung nasaan ako. I don't know what's that, pero baka guni-guni ko lang iyon.

The following days were all the same. Hanggang ngayong Friday, pumasok si Esteban. I'm here now in my last subject for the day, magkatabi kami sa sulok at pinakuling row ng mga upuan sa subject na ito.

Medyo nawawala na ang kaba ko sa tuwing katabi ko siya pero andon parin ang kaba ko, nasasanay lang ako ng kunti sa kaniyang presensya.

Sa nakaraang araw kasi, sa lahat ng subjects ko na kapareho niya, magkatabi kami ng upuan. I don't if it's coincidence or... destiny?

And sa nakaraang araw din na iyon, sa tuwing bumabalik ako sa apartment ko, I would jerk off with him in my mind.

I become weird through the days. My libido become more harder to control. Tigas na tigas ang alaga ko that I wear three pieces of underwear just to hide the bulge. Of course, medyo masakit iyon pero tiniis ko. Grabe ang pagtitiis ko para lang walang makapansin. I just hope that Esteban didn't notice any of that.

"As for your second exercises, I would like you to find your own partner for this activity." Our instructor said.

Mayroong nagreklamo tungkol sa fairness ng groupings na sinundan naman ng iba. I also agree to some of them. Lalo na't wala akong kilala dito, maliban kay Esteban.

"Alright, to be fair. Your partner is the person next to you."

What? Tinignan ko si Esteban sa aking tabi. Nanatili ang kaniyang tingin sa harapan para makinig at tignan ang instructor namin. Medyo nagkakagulo pa matapos sabihin iyon ng instructor namin.

Binalik ko agad ang tingin ko sa harapan. Pinatahimik ng prof namin ang mga kaklase ko at binigay niya ang iba pang instructions sa activity na ito.

"You will perform any of the following: music, dance, and drama. You would choose one from the following. The theme for your performance is about love. I would like to see in your performance how would you integrate the understanding of yourself regarding the concept of love." Our instructor said before the class dismissed.

Now, I don't know what to do. Hindi ko alam ang sasabihin ko. I don't know how to approach Esteban for this performance.

"Seems like were together in this activity. I'm looking forward to our performance." Esteban said, a smile on his face before he left.