ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ဦးး♥

အပိုင်း(၃၉)

ဒီနေ့ sunday ဖြစ်တာမို့ ထည်ဝါ အလုပ်ပိတ်ရက်ကြောင့် အိပ်ရေးဝအောင် အိပ်နေသည် သူနိုးလာခဲ့ပီ.မျက်လုံးကမပွင့်သေးပေမဲ့.သူ့ဘေးက ဟေဝန့်ကို လှမ်းဖက်လိုင်တော့ ရှိမနေ..
ထည်ဝါ ထထိုင်လိုက်ပီး..အခန်းထဲဝေ့ကြည့်လိုက်တယ်...

- ဘယ်တွေသွားနေပါလိမ့်..

ထည်ဝါ သွားတိုက်မျက်နှာသစ်ပီး..အောက်ထပ်သို့ အ​မြန်.ဆင်းလာခဲ့သည်...

မီးဖိုချောင်မှာလားဆိုတော့လဲ မတွေ့ဘူး..အိမ်ရှေ့မှာ များရှိနေမလားဆိုပီး ထွက်ကြညံလိုက်တရ် မရှိပြန်ဘူး..ဧည့်ခန်းထဲဝင်လိုက်တော့..
အောင်နဲ့ ပိုင် မျက်နှာမကောင်းစွာ နဲ့ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော​့
   ကျနော့ရင်ထဲ.. ဒိန်း ကနဲပဲ ခလေးးဟင့်အင် အ့လိုမဟုပ်ပါစေနဲ့...
ထည်ဝါ ခြေလှမ်းတွေ ဖြေးညင်းစွာ လျှောက်လာခဲ့တယ်..စိုးရိမ်မှုတို့နဲ့အတူ...

- ခလေးးခလေးရောဟင် ပိုင့် ခလေးရော..

ပိုင် စကားတခွန်းမပြောဘဲ မျက်နှာတွေသာ အလွန်အကြွန် ပျတ်နေခဲ့သည်
ထည်ဝါ ပိုင့်ရှေ့ဒူးထောက်ချ လိုက်ပီးပိုင့်ကို လှုပ်ရမ်းကာ မေးလိုက်တော့တယ်.

- ကိုယ်မေးနေတယ်လေ..ခလေးရောလို့  မဟုပ်ဘူးမလား..သူဘယ်မှာလဲဟင် ကိုယ့်ကိုပြောပြပါ ခလေးဘယ်မှာလဲလို့..

အောင် လဲ မျက်ရည်ကြည်တွေနဲ့အတူ..

- စိတ်အေးအေးထားပါ ဦးထည်ဝါ ဟေဝန် ဟေဝန် သူထွက်သွားပီ..

- ဘာ...

စိတ်ပျတ်စွာ လေးလံတဲ့အသံ.နဲ့.ငိုအဲ့အဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ထည်ဝါ အခုတော့.ပါးပြင်.ပေါ်သို့ စီးကျသွားခဲ့ပီ..မျက်ရည်စက် အချို့တို့...
ဒူးထောက်ထားတဲ့ ခြေထောက်တောင် မခိုင်ချင်တော့သလို..ထည်ဝါ ထိုနေရာမှာပဲ ဖင်ထိုင်ချလိုက်မိသည်..

- လိမ်နေကြတာ..မင်းတို့လိမ်နေကြတာမလားးခလေးက ငါ့ကိုတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့မှာမဟုပ်ဘူး..

- အခုလဲ ဘသူကဦးကိုထားခဲ့လို့လဲဟင်..

နောက်က ထွက်လာတဲ့အသံကြောင့် ထည်ဝါ ရုပ်တရက် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်..သူ့ကို ပြုံးပီးကြည့်နေခဲ့တဲ့ထို ခလေးလေး..သူ့ရှာနေတဲ့ ထိုခလေးလေး..