"Taehyung beni anlamadan konuşuyorsun!"
Bilincim yavaşça yerine gelirken nefret ettiğim kokuların bir arada bulunduğu hastane odalarının birinde açmıştım gözümü."Ne demek anlamadan konuşuyorsun Jeongguk? Abim en son Namjoon Hyungun yanına gitmişti ancak şu anda haber alamıyorum. Seokjin Hyung hiçbir yerde yok"
Duyduğum isimle gözlerimi tam anlamıyla açtığımda sol tarafımda olan Jimin ve Yoongi görüş açıma girerken tartışan ikiliye gözlerimi çevirdim.
Sağ tarafımda olan Taehyung kıpkırmızı olmuş biçimde Jeongguk'a bağırıyor, Jeongguk ise sağ elini alnına koyarak orayı ovalıyordu.
Aklıma ilk gelen şey Seokjin'in gözyaşlarıyla dolu olan gözleriyken Jimin'in Yoongi'ye olan düşmanca bakışları beni bulmuş ve ismimi söylemişti
"Namjoon hyung uyanmış, kesin kavganızı. Namjoon Hyung beni duyabiliyor musun?"
"Jimin sadece midesi yıkandı fazla abartıyorsun yine"
Yoongi Jimin'e cevap verdiğinde dediği şeyle sonunda ağzımı açabilmiştim."Ne midesi? Neyden bahsediyorsunuz?"
En son hatırladığım şeyin Seokjin ile olan bağırışlarımız olduğuna eminken aklıma biraz daha sonrası gelmişti. Mutfağın önünde tezgaha kolumu çarparak düştüğümü hatırlıyordum ama daha ilerisi yoktu."Hyung biraz dinlen sana açıklayacağız"
Jeongguk yanıma gelip az önce alnında olan elini yavaşça omzuma bırakıp bana teselli vermek istercesine sıktı."Seokjin Hyungum nerede?"
Taehyung Jeongguk'un yan tarafına geçmiş adeta bana hesap sorar gibi soru sormuştu.Hiçbir fikrim yoktu. Nerede olduğunu bilmek de istemiyordum, onu tamamen aklımdan çıkarmaktı tek isteğim.
"Hiçbir bilgim yok Taehyung"
Taehyung cümlemle beraber Jeongguk'u adeta bir kenara atmış ve üstüme doğru yürütmüştü."Hiçbir yerde yok ve ne garipse en son senin yanında olduğunu biliyoruz. İnadı bırakıp söyle nerde olduğunu."
Jeongguk Taehyung'un cümlesi biter bitmez göğsünden tutup benden uzaklaştırmış ve dışarı çıkarmıştı."Başım ağrıyor"
Başıma vurup giden ağrıyı sonunda belirttiğimde her şeyi çok hızlı yaşamanın sonucunda vücudumun verdiği bir tepki olduğunu anlamıştım."Neden Taehyung benden hesap soruyor, neden hastanedeyiz ve neden birbirinize dövecekmiş gibi bakıyorsunuz?"
Sorduğum soruları dinleyen Jimin ve Yoongi'ye döndüğümde Jimin'in bir şeyler uydurmak için gözlerini kaçırdığını fark ettim.
"Yalanlar için düşünmeyi bırakıp bana doğruyu söyle Jimin"
Söz hakkını istemediği halde Jimin'e verdiğimde ağzını açan Jimin'in söylediği kelimelere inanmak için kendimi zorlamaya başlamıştım."Neden Taehyung hesap soruyor çünkü Seokjin Hyung en son senin yanındaydı ve birden bire ortadan kayboldu. Bu arada ne oldu tam olarak anlatsana Hyung"
Yoongi Jimin durunca ağzını ancak açabildi.
"Jimin" uyarıcı ses tonuyla ismini söylediğinde Jimin ağzından üfleyerek kollarını küsüyormuş gibi birbirine doladı."Diğer sorularımın cevabı nerede?" Jimin'e devam etmesini belirterek sorumu yönlendirmiştim.
"Ah şey işte hastanedeyiz çünkü içtiğin hapın tarihi geçmiş ve onun etkisiyle bilincini kaybedip bayılmışsın. Jungkook eve gelip seni baygın halde bulmuş ve hastaneye getirmiş. Bizim de sen hastaneye gelince haberimiz oldu. Ha bize de gelirsek"
Jimin kendileri için söyleyecek yalan bulamayarak gözlerini tekrardan kaçırdığında Yoongi olaya dahil oldu.
"Bizimki önemli bir konu değil"
Jimin gözlerini devirip Yoongi'ye bakmadan konuştu.
"Evet önemli değil. Sadece artık sahte duygular ortada olmayacak Hyung"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vinia | ɴᴀᴍᴊɪɴ
Fanfic"Kader iki insanın birbirine görünmez iple bağlanmasıdır O görünmez ip bir gece kirli şekilde bağlandı" Texting / Düz yazı '❋' Nemesis'ten etrafını Abrus gibi saran okurlarına instagram : namjinpromise