Unicode
သူတို့ကွန်ဒိုကိုပြန်ရောက်တော့ အတော်လေးညည့်နက်နေပြီ...
"ဒါဆို ဝမ်ချောင်ကောက ချစ်ခြင်းပြန်မလိုက်သေးဘူးပေါ့.."
"မလိုက်သေးဘူး.. sean..
ကြည့်လက်စ လူနာတွေကို လွှဲဖို့လုပ်ရဦးမှာဆိုတော့..တပတ်လောက်တော့ကြာဦးမယ်"
"ညစာအတွက်..ခေါက်ဆွဲပဲပြုတ်လိုက်ရမလား?"
"အင်း... ဒီချိန် မှတော့ ဒါပဲစားကြတာပေါ့., ဒါနဲ့..ရိပေါ် လက်မှာ ဒဏ်ရာရထားတယ်မဟုတ်လား?, ဆေးထည့်ထားလား?"
"ဒဏ်ရာ???"
"အာ...သေးသေးလေးပါ ကော, ရေချိုးပြီးမှ ထည့်တော့မယ်"
"ဝမ်..,မင်းပြောတော့မထိခိုက်မိဘူးဆို..ပြစမ်း.."
ရိပေါ်က သူ့ဘယ်ဘက်လက်ဖဝါးကိုပြရင်း..
",သေးသေးလေးပါ .. ရှောင်းရဲ့"
လက်ဝါးပြင်အလယ်တည့်တည့် ကန့်လန့်ဖြတ် ဓါးဒဏ်ရာကြီး..
"ဒါသေးသေးလေးလား..ဟမ်.."
ရှောင်းကျန့်တော်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်..အမှုကိစ္စကို အရမ်းအာရုံရောက်နေတာမို့..ရိပေါ်ကို သေချာမစစ်ဆေးကြည့်မိလိုက်ဘူး။
"လာဆေးထည့်ရအောင်. "
"ကိုယ်အရင်ရေချိုးဦးမယ်..ရေချိုးပြီးမှဆေးထည့်ပေးတော့.."
"အဲ့ဒါဆိုလည်း..မြန်မြန်သွားချိုးတော့.."
"အင်းပါ"
ညစာအတွက်ပြင်ဆင်ပြီးတဲ့အချိန် ရိပေါ်လည်းရေချိုးလို့ပြီးပြီ။
"ကော..စားနှင့်နော်..ကျွန်တော် ဝမ့်ကိုဆေးထည့်ပေးလိုက်ဦးမယ်.."
"အေးအေး..ဒါဆိုကော..မစောင့်တော့ဘူးနော်.."
"ဟုတ်ကဲ့ကော"
ရှောင်းကျန့်က ဆေးသေတ္တာကိုယူရင်းနဲ့..
"ဝမ် , ဒီနားလာထိုင်.."
"သြော..လာပြီ"
"အရမ်းနာလား"
"ဟင့်အင်း..မနာပါဘူး"
"ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒဏ်ရာရသွားတာတုန်း.."
"အခန်းထဲမှာ သူတို့ဘက်က လူက၈ယောက်, ကိုယ်တို့ဘက်က လူက၃ယောက်"
YOU ARE READING
Hope (Complete)
General Fictionအခုမှ စာစရေးတာမို့ အရေးအသားလိုအပ်ချက်တွေရှိနိုင်ပါတယ်။
