"Bugün bana gelmek ister misin?"Hyunjin'in dediği şeyle şaşkınlıkla ona döndüm.
"Ne?"
"Diyorum ki, gel seni eve atayım bu akşam..."
Gözlerimi devirdim. Bu fazla açık olmuştu.
"Gerçekten daha açık sözlü almazdın, teşekkür ederim."
Hyunjin sırıttı.
Sırıttığında çekici oluyordu.
"Teşekkür ederim."
Dediği şeyle tekrar gözlerimi devirdim.
Bundan asla vazgeçmeyecekti.
"Evet."
Oflayıp okulun koridorunda sınıfa doğru yürümeye devam ettim.
"Eee, gelecek misin?"
Tekrar ofladım.
"Bilemiyorum, bir vampirin evine gitmek ne kadar iyi acaba? Üstelik yalnız..."
Yalancı bir tavırla kaşlarımı kaldırıp konuştuğumda Hyunjin tekrar sırıttı.
"Sana yemin ediyorum, seni yemeyeceğim."
Alayla söylediği şeye güldüm.
"Ayrıca o vampir seni seviyor. Bunu da unutmayalım şimdi..."
Söylediklerinden sonra elimi onun koluna sardım ve ona biraz daha yaklaştım.
"Ben de seni seviyorum."
Fısıldayarak söylediğim şeyle gülümsedi ve o da elini elime sardı.
Sınıftan içeri girdik ve yerimiz olan sınıfın en arkasındaki sıraya oturduk.
Bugün hasta olan Matematik öğretmenimiz sayesinde okulda dersimiz erken bitiyordu.
Ders boyunca Hyunjin'le fazla konuşmamıştık. Ders biyoloji olduğu için ikimizde önemsiyorduk ve dersi dinliyorduk.
Dersin son beş dakikasında hoca sınıfı serbest bırakmıştı.
Hyunjin bana döndü.
Soracağı soruyu bildiğim için cevap vermek için hazırlandım.
"Anneme haber vermem gerekiyor. Onun ardından gelebilirim."
Hyunjin gülümseyerek göz kırptı.
Bende gülümsemiştim.
Zil çaldığında bugünün haftanın son günü olmasınında etkisiyle tüm sınıf hızla boşalmıştı.
Sınıftan birlikte çıkarken bende bir yandan annemi arıyordum.
"Alo, anne."
"....."
"Evet, anne çıktım şimdi. Ben sana bir şey soracaktım..?"
"...."
"Ben bir arkadaşıma gitsem, olur mu?"
Kimine göre bu yaşta annemden böyle bir şey için izin almak çocukça gelsede ben bunu yapmaktan utanmıyordum.
Çünkü ailem beni merak ediyordu ve onlardan habersiz bir şey yapmam onları çok telaşlandırırdı.
Kolumu çekiştiren Hyunjin'e döndüğümde fısıldadığı kelimeleri anlamaya çalıştım.
"Bu akşam bende kalacağını söyle. Akşam bana gel derken bende kal anlamında diyordum, tanrım, Çilli bunu anlamadın mı?"
Gözlerimi kocaman açarak Hyunjin'e baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dear vampire 🍷 / Hyunlix
Fanfiction"Kimsenin kanı bu kadar başımı döndürmemişti." "-... ve kimsenin kanı için bu kadar direnmemiştim." Gerçek hikaye Dear Vampire / Hyunlix gerçek yazar @jikookunbuzpateni Ben sadece Hyunlix versiyonu'nu yazdım ve tabiiki izin aldım