"Kimsenin kanı bu kadar başımı döndürmemişti." "-... ve kimsenin kanı için bu kadar direnmemiştim." Gerçek hikaye Dear Vampire / Hyunlix gerçek yazar @jikookunbuzpateni Ben sadece Hyunlix versiyonu'nu yazdım ve tabiiki izin aldım
Göz bebekleri titriyordu ve kendini oldukça zorluyordu.
Şu an Hyunjin'in dediğine göre Yeji'ye bir çeşit eğitim veriyordu.
Kan gördüğünde kendini kontrol edebilmesi için olan bu eğitimde başta korksamda sonralarında korkum yerini cesarete bırakmıştı.
Yeji bir kaç kez üzerime doğru yürüdüğünde Hyunjin onu bana ulaşmadan tutmuş ve ona her seferinde kendini tutabilmesi için taktikler vermişti.
'"Oppa, ben dayanamıyorum galiba..."
Yeji bir anda üstüme doğru atladığında Hyunjin onu bana yetişemeden tutmuş ve geriye doğru itmişti.
"Yeji onun kanını içemezsin! O bir insan ve biz insanların kanını içmeyiz. İnsanların kanını ancak melezler içer. Melezler gibi aşağılık mı olmak istiyorsun?"
Sinirli ses tonuyla konuştuğunda Yeji başını öne eğdi ve hayır anlamında başını iki yana salladı.
Üzgün görünüyordu.
Ancak Hyunjin'in dediğine göre erken yaşta bu eğitimi almazsa ileride önüne geçilemeyecek kadar tehlikeli olacakmış.
Yani eğer şu an Yeji kendini kontrol edemezse insanların kanını onlar ölesiye kadar içecekmiş.
'"Ama oppa, Felix oppa güzel kokuyor. Üstelik güzelde. Daha çirkin bir insandan başlayamaz mıydık?"
Hyunjin de bana bakarak gülümsemişti. Ancak daha sonra kaşlarını çatarak ciddi bir ifadeyle Yeji'ye döndü.
"İnsanları çirkin-güzel diye nitelendiremezsin. İnsan insandir. Karşındaki insansa eğer güzel olsa bile ona dokunmayacaksın. Onun kanını içmeyeceksin..."
Hyunjin benim kanımı içiyordu ancak o kendini kontrol edebilen biriydi.
Üstelik Yeji'nin bunu bilmesine gerek yoktu...
Aklımdan geçirdiklerime Hyunjin bana sırıtarak baktı.
Gözlerimi kaçırıp Yeji' ye bakmıştım bende.
Yeji tekrar denemeye başladığında bu sefer daha başarılı bir şekilde ilerliyordu.
-///—-////—-//-///—////——
Hyunjinle sahile doğru yavaş bir şekilde yürüyorduk. Sahilde Chan, Minho, Seungmin ve Jisung ile buluşacaktık.
Elimi yavaşça eline dokundurduğumda karşımızdaki yola bakarken sırıtmıştı.
Bende utangaç bir şekilde gülümseyip elini tekrar dürtmüştüm.
Üçüncü kez yaptığımda elimi bileğimden tuttu ve elini alta kaydırarak parmaklanı parmaklanma geçirdi.
