Dear vampire 🍷 / Hyunlix

16🍷

10 gün sonra:

"Bana 5 gün sonra gelecek demiştin? Ama 10 gün geçti. Neden gelmiyor."

Chan sıkıntıyla nefesini bıraktı.

Belki biraz hesap soruyor olabilirdim ama gerçekten onu çok özlemiştim.

"Felix bende bilmiyorum. 5 gün önce gelmesi gerekiyordu. Ama yakında gelecektir."

Gözlerim dolmaya başlıyordu.

"Lanet kurul toplantınız yüzünden ona bir şey olmuş olabilir!"

Bağırarak söylediğim şeyle Chan yüzünü buruşturdu.

"Felix, yakında gelecektir."

Sinirle gözlerimi kapattım.

"Filix, yikindi giliciktir!"

Bunu hem alayla hem de bağırarak söylemiştim.

Sinirle sınıftan çıkıp çantamı alarak eve doğru adımladım.

Onu gerçekten çok özlemiştim.

Bu kadar kısa zamanda ne olmuştu bilmiyorum.
Daha öne hiç bu kadar garip hissetmemiştim.

O yanımdayken mutlu ve güvende hissediyordum.

Tamam tuhaftı ve biraz... sanki biraz doğaüstü bir özelliği vardı ama bu bir şeylere engel değildi ki.

Evin kapısından içeri girdiğimde direk odama çıktım.

Sarı pijamalarımı giyip aynanın karşısına geçtim.

Bu pijamalarla sarı bir dolmaya benziyordum sanki. Çünkü pijamalarım kalın ve polarlıydı.

Bu düşüncelerimi kenara itip saçlarımı taradım ve yatağıma yattım.

Son bir haftadır oldukça halsiz hissediyordum. Sanki enerjim yok olmuş yerini nedenini bilmediğim bir hüzne bırakmıştı.

Uykumun geldiğini fark ederek gözlerimi kapattım.

///////////////////—————/////////

Dudaklarıma ıslak ve soğuk bir şeyin değmesi uykudan çekip çıkartmıştı beni.

Gözlerimi açmakta zorlanıyordum. Ama yinede boynumda hissettiğim kıpırtıları algılayabiliyordum.

Bir şey dudağımı ve boynumu öpüyordu!

Gözlerimi hızlıca açıp karşımda duran kişiye baktım.

Bana kenetlenmiş kırmızı gözleri, oldukça yakışıklı ve pürüzsüz beyaz soluk yüzü, kalın kırmızı dudaklarıyla özlediğim kişi karşımdaydı.

Yanımdaki abajuru açıp gözlerimi ovuşturarak ona baktım. Bana gülümsüyordu.

"Rüyadaysam eğer, söyle. Çünkü seni bu kadar çok özlemişken rüyayı gerçek sanarak üzülmek istemiyorum."

O ise gülümsemesini genişletiyor.

İlk kez gördüğüm köpek dişleri diğer dişlerine göre uzun ve sivri görünmesine rağmen beni korkutmayıp ona karşı bir kez daha hayran bırakıyordu.

Bir süre öyle bakıştıktan sonra oturduğu yerde biraz daha bana doğru hareket etti ve ellerini yanaklarıma koydu.

Hala ısrarla konuşmuyordu.

Bir süre daha ona yakından bakmam ona karşı özlemimi gün yüzüne çıkarmıştı.

Gerçekten onu özlemiştim.