CURSED [TAMAMLANDI]

0.9

"Yaşadığımız her şeyi mi? Her anı." Ofladım.

"Evet kedi. Hatırlıyorum." Ağzı yırtılacak gibi güldüğünde gülümsedim.

"Ya beni? Beni hatırlıyor musun?" Kaşlarımı çattım. Hatırlamam mı gerekiyordu?

"Hayır ama..."

"Ama?"

"Biliyor muydum?" Yutkundu.

"Hayır. Sadece..."

"Ne oluyor kedicik?"

"Önemli değil. Öğrendiğini düşünmüştüm. Yanılmışım. Gardiyan olan sendin öyle değil mi? Usta gibi biliyor olduğunu düşündüm sadece." Kafamı yere eğdim.

"Kedi sana bir şey söylemeliyim." Gülümseyerek ayağa kalktı.

"Evet?" Ellerini tuttum ve gözlerinin içine baktım.

"Uzun süreli bir ilişkimiz yok. Ve iki günlük aşkımız sonrasında ölüm kapımı çaldı. O kapıyı açmamış olabilirim ama daha fazla seninle olmaya devam edersem ikimiz de zarar göreceğiz. Her şeyi unutmamız gerek. Ve nasıl yapacağımı çok iyi biliyorum."

"Marinette. Seni yeni bulmuşken bunu bana yapma." Kafamı iki yana salladım.

"Benim kim olduğumu biliyorsun kedi. Ama ben seni hatırlayamıyorum. Gardiyanlığı kime devrettiğimi bile." Konuşacakken sustu. Daha doğrusu susturuldu.

"Ölmek üzereydin ve..."

"Marinette. Gitmemiz gerekiyor." Kafamı salladım ve kediye baktım.

"Seni seviyorum kedi. Çok sevdim. Bunu unutacak olsan bile kalbinde sakla. Olur mu?" Onu öptüğümde ağladığını fark ettim. Hiçbir şey yapamazdım. İkimiz asla olamazdık. En güzeli biz olabilirdik ama en lanetlisi de bizdik.

"Tikki, benekler!" Portala girdiğimde TavşanX gözlerimi kapattı. Ona âşık olduğunu en çok hissettiğin zamanları çözersen her şey hallolur Marinette. Sana güveniyorum."

Gözlerimi açtığımda sınıfta oturuyordum. Kara Kedi'den hoşlandığımı Adrien'a açıklamamak istediğimi söylemiştim. Bunu neden düzeltmem gerekiyordu bilmiyorum ama gerekiyordu işte.

"Ben ona Luka'yı sevdiğimi açıklamaktan korkuyorum. Sonuçta bir arkadaşıma sevdiğim çocuk eğer yakınlarımda bir erkek görürse beni onunla sevgili sanabilir diye benden uzak durması gerektiğini söylersem bana gülüp geçer." Ne saçmalıyordum böyle!

Şimdi sinema salonuna gidiyorduk. Luka ile Chloe'yi tanıştırmamalıydım. Bu sayede Luka'dan hoşlandığım yalanı bir gerçeğe dönüşebilirdi.

"Chloe. İçecek alıp gelir misin?" Yavaşça Luka'nın yanına yaklaştım ve gülümsedim.

"Selam Luka."

"Merhaba Mari."

"Ah, şey arkadaşım beni bekliyor ve eğer katılmak istersen..."

"Çok isterdim Mari ama babam sahne arkasında bana ihtiyaç duyacak gibi görünüyor." Güldük ve sarıldım.

"Pekâlâ Luka. Sonra görüşürüz." Luka ayrıldığında Chloe geldi ve gülümsedi.

"Ondan mı hoşlanıyorsun yoksa?"

"Sanırım Chloe. Ve ne yapacağım hiç bilmiyorum."

Benim için en önemli yere gelmiştik. En çok sevdiğim yere.

Günlüğümü kapattığım an camdan gelen sesle irkildim. Kedi gelmişti. Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi.

"Hey, naber?" Gözlerimi kırpıştırdım ve camı açtım.