Gözleri ağlamak şişmiş genç adam annesinin en sevdiği melodiyi çalıyordu şimdi. Yanında kalan tek arkadaşını da kaybedince hayata dair olan bütün umutları uçup gitmişti. Sanki yorgundu, ölecekmiş gibi nefessiz kalmıştı. Yavaşça ayağa kalktı ve camı açmak için yöneldiğinde kapının çaldığını duydu.
"Girin." Yıllardır babasına yardım eden ve kendisine annelik yapan Nathalie'ye baktı.
"Baban yarın olan fotoğraf çekimleri için erken yatman gerektiğini söylememi istedi. Yatmadan önce bir isteğin var mı?" Kafasını iki yana salladığını gören kadın Adrien'ın yanına gelip elini omzuna koydu.
"İyi misin Adrien? Gözlerin şişmiş görünüyor." Ona endişeyle baktığını gören kadını görünce bir süreliğine içi ısınsa da olanları ona anlatamazdı. Sadece gülümseyi tercih etti.
"İyiyim Nathalie. Sorduğun için teşekkürler. Sadece dün gece uyumayıp biraz film izlemek istemiştim." Kafasını sallayıp rahatlamış bir biçimde odadan çıktı. Onun için endişeleniyordu. Sonuçta Kara Kedi oydu ve bu küçük yaşında üstündeki yük kaldırılamayacak gibiydi. Agreste'in sesini duyduğunda hızla odasına gitti.
"Nathalie. Bana yardım et." Uğur böceği ile olan savaşı sonrası bacağından yaralanan Gabriel değnek ile zar zor yürüyordu. Bu bile Uğur Böceği'ne karşı olan nefretini artırmaya yetmişti.
"Kendine dikkat etmelisin. Oğlun bundan şüphelenebilir." Kafasını sallayıp eşinin fotoğrafına doğru ilerledi Agreste.
"Onun bunlardan haberi olmayacak Nathalie. Bana bunun sözünü verdin." İkisi birlikte Emilie'nin mezarına inerken Nathalie tedirgindi. Gabriel'ın onun kim olduğunu anlamaması için Tanrı'ya yalvarıyordu.
"Merhaba hayatım." Elleri mezarın üstünde karısına gülümseyen yaşlı adam Nathalie'nin arkasında biriyle konuştuğunu görmüyordu.
- O hâlâ anlamadı.
-Emin misin Nathalie? Bunun çok önemli olduğunu biliyorsun değil mi?
-Evet anne. Biliyorum.
-Dikkatli olsan iyi edersin. Uğur Böceği'nin bile senden haberi olmamalı Nath. Yoksa Gabriel her şeyi anlar.
-Abim? O onu koruyamaz mı?
-Uğur Böceğinin abinin haberi olduğunu bildiğini sanmıyorum. Tek umudumuz sensin. Ve eğer HawkMoth kim olduğunu öğrenirse Uğur böceği için iyi olmaz.
-Onu korumaya yemin ettim öyle bir şey olmayacak.
-Bana söz ver. Sana güvendiğimde olanları unutmamışsındır.
-Söz veriyorum anne. Uğur Böceğini koruyacağım.
Yaşlı adam sonunda kadının onunla ilgilenmediğini fark ettiğinde ona seslendi.
"Hey, Nathalie. Neler oluyor? Kime yazıyorsun?" Onun bu kadar ilgili olması kadını şaşırtmış olsa da odaklanmalıydı.
"Bir şey yok Gabriel. Adrien'ın eskrim dersi ertelenmiş. Yatmak ister misin?" Adam şüpheli bakışlarını üstünden çektiğinde derin bir nefes aldı. Gabriel yattığında Nathalie Adrien'ın odasına gitti. Yatağında üstü açık bir şekilde uyuyakalmıştı. Yavaşça gülümsedi. Eğer Nathalie onun kim olduğunu bildiğini söyleseydi o yemyeşil gözleri büyümekten fırlardı. Nathalie onu iyi tanıyordu. Bebekken ona bakan oydu. Yanına gelip üstünü örttü. Üzgün görünüyordu. Ellerini saçlarında gezdirdi.
"Her zaman arkanda olacağım Adrien." Fısıldaması gecenin sessizliğine karıştığında Adrien'ın odasından ayrıldı. Artık rahat bir uyku çekmeliydi.
![](https://img.wattpad.com/cover/278464145-288-k748647.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CURSED [TAMAMLANDI]
FanfictionHer şey ile başlayabilir aşk. Belki bir gülüşe bakar, bir tebessüme, bir hayale. Bu aşk da öyle başlamıştı. Zannedilen gibi ama asla olmayan. Aynı ama farklı. Sanki birbiri için yaratılmış gibi değil de aynı duygulara, aynı kişiliklere ve aynı sevgi...