| Eray |
Salı.
11.26Biri omzuma dokunup sertçe sarstığında başımı sıradan kaldırıp kulaklığı çıkardım. Gözde gözlerini sonuna kadar açmış nefes nefese bir şeyler geveliyordu.
"Ne diyorsun kızım? Tane tane konuş."
"Devrim. Utku. Okulun arkasında. Kavga ediyorlar."
Binanın arkasına ulaştığımda o yolu nasıl kat ettiğimi bile hatırlayamayacak kadar panik halindeydim. Nefes nefese bir şekilde sınıftan diğer insanların bulunduğu noktaya yürüdüm. Hafif bir kalabalık ilgiyle, aksiyon sahnesi izler gibi onları izliyordu.
Önüme çıkan herkesi itip kendime yol açarken rüyada gibiydim.
Devrim'in gülleyi andıran yumruğu sertçe Utku'nun yüzüne indiğinde korkuyla öne atıldım.
S*ktir! Böyle vurmaya devam ederse Utku'dan geriye hiçbir şey kalmayacaktı.
Düşünmeye fırsat kalmadan kendimi ikisinin arasına attım. Devrim'in inmeye hazır yumruğunu yakalayıp engellemeye çalıştım.
"Yavaş ulan yavaş! Elinde kalacak!?"
"Bırak!"
Bırakmadım. Aksine daha sıkı tuttum. Utku sarhoş gibi odaksız gözlerle etrafa bakıyordu. Dudaklarında alaycı bir gülümseme belirdiğinde sert darbeler yüzünden çürüğe çıktığına emin oldum.
"Bu kadar ağır geleceğini bilseydim çok yüklenmezdim."
Devrim'in cevabı çok sert oldu.
Ne yapmıştı ulan bu Utku? Devrim'in gözünü bu kadar döndürecek ne söylemişti?
Utku yere düştüğünde Devrim'in yakasını tutup geriye ittim. Beni ezip geçecekmiş gibi görünüyordu ama onu bırakırsam ölümüne gireceğini biliyordum. Gözlerindeki ifade hiç normal değildi.
"Yüzüme bak!"
Can çekişir gibi soluklandı. Burun delikleri genişleyip küçülürken göz teması kurmaya çalıştım. Sol elmacık kemiğinin üzeri kızarmış, dudağı patlamıştı. Utku'nun ise yüzüne bakılacak hali kalmamıştı.
Avuçlarımı göğsüne dayayıp ileri hamle yapmasını engellerken "Sakin." Diye bağırdım.
Sonunda beni gerçekten gördüğünde kalp atışları yavaşladı.
Etrafımızda meraklı izleyiciler olduğunu biliyordum ama o an hiçbiri s*kimde değildi.
"Sakinleş."
Fısıltıyla konuşmuş olmama rağmen sesim sertti. Burun delikleri genişleyip göğsü şişerken gözlerini yumdu. Gri gözleri kısa bir an göz kapaklarının arkasında kaldı. Elimi yavaşça hareket ettirip hırsla titreyen göğsünü okşadım.
"Ağzına sıçmışsın adamın. At şu siniri üzerinden artık."
Dudakları belli belirsiz yukarı kıvrılırken gözleri açıldı. Yüzüme odaklanan muzip bakışlarına duyarsız kalamadım. Dudaklarımda onunkine eş bir gülümseme belirdi.
Ensesine attığım elim farkında olmadan aşağı yukarı hareket ederken "İyi misin?" diye sordum.
Başını sallayıp soluğunu bıraktı. Ellerim üzerindeyken, sıcaklığını hissederken her şey daha kolay görünüyordu. İçinde bulunduğumuz anın içinde her şey mümkündü. Aklımın ucundan geçmeyen ihtimaller bile. Gri gözleri yüzümde dolaştı. Baş parmağım ensesinde yukarı çıkıp yavaşça aşağı inerken ürperdi.
İçim titriyordu ulan!
Birdenbire aşırı savunmasız hissettim. O an beni nereye çekse itiraz etmeden peşinden giderdim.
Koşarak yaklaşan adımları duyduğumda aramızdaki şey her neyse dağılıp kayboldu. Ellerimi üzerinden çekip geriye adım attım.
"Ne oluyor am*na koyayım? Niye celallendin yine?"
Doğu'yu daha önce uzaktan görmüştüm ama hiç konuşmamıştık. Kusursuz yüzü sinir ve merakla kasılmıştı. Bu ailede çirkin adam yok muydu anasını satayım?!
Doğu olayı sorgularken Volga dikkatle bana bakıyordu. Gözleri kısa bir an Devrim'e kaydı ama çok oyalanmadı. Gergince kıpırdanıp az önce kapıldığım elektrik akımının etkisini savuşturmaya çalıştım.
Ellerim hala titriyordu."Utku'yla itişmişler biraz, sorun yok."
"O konu kapanmadı mı oğlum? Derin'i rahatsız mı ediyormuş yine?"
Utku'nun bir ara Derinle takıldığını ve bu yüzden dayak yediğini biliyordum. Bir an için belki de konu benimle ilgili değildir diye umutlandım ama Devrim'in gözleri benimkilerle buluştuğunda yanıldığımı anladım.
"Söylesene niye bu kadar sinirlendiğini."
Utku'nun sesiyle çiğ bir sessizlik oldu. Hala yerden kalkamamıştı ama yığıldığı yerden laf yetiştirmeyi ihmal etmiyordu.
"Ne dedi sana?"
Devrim patlamaya hazır bomba gibi bir bana bir Utku'ya baktı. Ağzında bir şeyler homurdanıp üzerime yürürken refleks olarak geriledim. Yüzüme bakmadan yürümeye devam ettiğinde Utku tiz bir kahkaha attı.
Ne oluyordu am*na koyayım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sınır çizgisi
Novela JuvenilVenüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.