sınır çizgisi

24

| Eray |

Salı.
10.34

Devrim
Eray

Sıkışıp kaldığım sokuk hayatımda zevk aldığım üç şey vardı; voleybol, futbol ve seks.

Sonuncusu şu günlerde hayatımda yok denecek kadar az bulunduğundan kendimi diğer ikisine vermiştim. Vücudum yorulursa başa çıkılmaz ergen hormonlarımı bir şekilde dizginleyebileceğimi düşünüyordum. Ama işe yaramıyordu. Çünkü öfkeliydim, çünkü kırgındım. Çünkü önüme gelen herkesi yatırıp ağzını yüzünü s*kmek istiyordum.

Dizginlenemez öfke tüm hormonlarımı alt üst etmiş, baş edilmez bir seviyeye taşımıştı. Bu gidişle ya birini öldürüp inşaata gömecektim ya da önüme çıkan ilk adamla halsiz düşüp ölene kadar sevişecektim.

Kendimi sakinleştirebilmek için her şeyi denemeye karar vermiştim. Buna sözde sınıf arkadaşım olan bir grup dallamayla halı saha maçı yapmak da dahildi. Eşcinsel olduğumu öğrendiklerinden beri hiçbiri doğru düzgün yüzüme bakmamıştı ama maçlara beni çağırmayı ihmal etmiyorlardı. Çünkü iyiydim, hızlıydım ve topun dilinden anlıyordum.

Kramponumun bağcıklarını son kez kontrol edip olduğum yerde iki kez yaylandım. Diğerleri çoktan ısınmaya başlamışlardı. Gözlerim kısa bir an Devrim'e dokundu. Onun da beni izlediğini fark ettiğimde irkilerek başımı aşağı eğdim.

Çekinmesi gereken ben değildim, ama adama ne zaman baksam içim titriyordu anasını satayım. Aramızda bir şey olmamasına rağmen ufacık bir dedikodu bile bana sırtını dönmesine yetmişti, ona her baktığımda kanın alt tarafıma pompalandığını bilse ne yapacağını kestiremiyordum.

Derin bir soluk alıp yavaş tempoyla koşmaya başladım. Gecenin ayazı yüzüme çarpıp burnumu sızlatırken tempoyu biraz arttırdım. Sahanın yarısına kadar koşup geri döndüğümde kendime engel olamayıp onun olduğu tarafa bakış attım.

Niye bana bakıp duruyordu bu beynine soktuğum?

Sinirle dudaklarımı yalayıp koşmaya devam ettim.

"Takımları kuralım."

Yücel'in sesiyle sahanın ortasında toplanan gruba doğru yürüdüm.

"İlk sen seç Volga."

Bezgin bir şekilde tırnaklarıma baktım. Kimi seçeceğini hepimiz biliyorduk; Devrim. Adamların birlikte olmadığı tek bir an yoktu.

"Devrim."

Devrim Volga'ya yaklaşıp omzuna dostça sıvazladı.

Dikkatimi onun üzerinden çekebilmek için üzerimdeki poların fermuarıyla oynamaya başladım.

İsimler tek tek söylenip ben sona kaldığımda otomatik olarak Yücel'in takımına katılmıştım. Eh, son zamanların en popüler adamı olduğum söylenemezdi.

Bu ülkede eşcinsel olmak sadece cinsel yöneliminizin farklı olması anlamına gelmiyordu. Hayatta kalabilmek için aynı zamanda dayanıklı olmanız gerekiyordu.
*
İlk yarının sonu yaklaşırken hala boş boş sahada koşup duruyordum. Orta sahada oynuyordum ama attığım çalımlara ve güzel paslara rağmen kimse beni takmıyordu.

Orkun'un ayağına gönderdiğim top boşluğa doğru yuvarlanıp sahanın dışına çıktığında sinirle dudaklarımı yaladım.

Artık emindim, bu muamele bana özeldi.