Never Until Forever || Sirius Black[Türkçe Çeviri]

twentythree

"Yani bu eğlenceliydi." Avery malikanesinden yeni gelmişlerdi. Şu an Hogwarts koridorlarında odalarına gitmek için yol alıyorlardı. Katherine ise ceketini açtı ve soğuk havaya yaklaşmasına izin verdi. Ruh Emici vakasından sonra tek bir saniye bile kalp atışı yavaşlamamıştı.

"Eminim öyledir, Bay Potter." Profesör Mcgonagall'ın sesini duymalarıyla hepsinin gülümsemesi düştü ve Katherine Mcgonagall'ın yanındaki Emma'yı fark edince sesli bir nefes aldı. Sirius ise kızı birazcık kendi arkasına itti.

"Emma, teşekkürler. Odana geri dön." Mcgonagall Emma'nın itiraz edeceğini anladığı an kızı susturdu. "Hemen şimdi!" Emma kafasını salladı. "Siz beşiniz de beni takip edin."

"Evet, profesör." Remus yenilerek söyledi ve hepsi Profesörlererini takip etti. Katherine de Çapulcuları takip ederken Emma kızın kolunu sertçe kavradı.

"Ne oluyor bilmiyorum. Ama aklını kullanamıyorsun galiba. Onlar kim biliyorsun, değil mi?!" Katherine hiçbir şey demeden sadece kaşlarını çattı ve kolunu kızın elinden çekti.

"Gecenin köründe dışarıda olmanızın bir açıklaması vardır umarım." Beşi de birbirlerine baktı. Sonra hepsi ağzını açtı ve aynı anda konuşmaya başladılar. Herkes suçu kendine atıyordu. "Yeter!" Hepsi sustu. "Sırayla. Katherine önce sen." Mcgonagall kıza konuşması için işaret verdi.

"Benim suçum, Profesör. Sadece bana yardım etmeye çalışıyorlardı." Katherine itiraf ederken Mcgonagall tek kaşını kaldırıp öğrencilerine baktı. İşte o zaman Sirius'un elindeki çantayı ve Katherine'in sıkıca tuttuğu çerçeveyi fark etti.

Mcgonagall Katherine'in babasının kim olduğunu ve nasıl işlerle uğraştığından haberdardı. Zaten Siriusla yakalandıkları zaman babasının adının geçmesiyle ne kadar korktuğunu anlamıştı. Onu bu şekilde, Çapulcularla beraber, özellikle önceki yaz kendi evinden kaçan Sirius ile görmek Mcgonagall için ne yaptıklarının yeterli kanıtıydı.

"Anlıyorum. Baban ve ağabeyini vasilerinden çıkarırım." Mcgonagall gülümsedi. "Peki onlar yerine yazabileceğim başka biri var mı?"

"Ah-" Katherine ne cevap vereceğini bilmeden gözleri genişledi ve James sırıtarak onun yerine soruyu yanıtladı.

"Ebeveynlerimle konuştum ve Katherine'in ailesi olarak yazılmak onlar için sıkıntı olmaz." James gülümseyerek söylerken Katherine geniş gözlerle James'i izliyordu. Mcgonagall ise kafa salladı ve önünden rastgele bir kağıt ve kalem alıp not aldı.

"Pekala. Bu akşam ne yaptınız hiçbir fikrim yok. Ancak başka senaryolarda hem ceza alırdınız hem de bina puanlarınız kırılırdı. Umarım Katherine ile ilgilenirsiniz."

"Merak etmeyin, Profesör. Emin ellerde." Sirius sırıtarak söylerken Katherine gözlerine dolan yaşları saklamak için aşağı baktı.

"İyi, şimdi odalarınıza." Mcgonagall gülümseyerek söyledi.

"En iyi Profesör sensin, Minnie!" Mcgonagall James'e sert bir bakış attı ve James hızlıca düzeltti. "Yani Profesör Mcgonagall."

"Sana gerçekten ceza vermeden önce git, James." Mcgonagall katıca söyledi ve hepsi odayı terk etti. Şimdi Katherine'i odasına bırakmak için Zindanlara doğru yürüyorlardı. Katherine durdu ve Çapulcular ona sorarcasına baktı.

"Teşekkürler yani bana yardım etmek için hiçbir nedeniniz yoktu ya da haritayı göstermek için ya da ormanda geri gelmek için. 6 yıl birbirimizden nefret ettikten sonra hiçbir nedeniniz yoktu." Katherine yumuşakça söylerken hepsi kıza gülümsedi. Sonra da Sirius birkaç adım atıp kıza sarıldı. Katherine alnını Sirius'un omzuna koydu ve kollarını oğlanın boynuna doladı. Sirius ise kızın beline o kadar sıkı sarılmıştı ki aralarında bir milimetre bile yoktu. Katherine duygularını boşaltıp oğlanın omzunda ağlamaya başladı.

"Artık bizden biri sayılırsın. Yani istersen." Sirius kızın saçlarını okşarken söyledi. Katherine kafasını hafifçe kaldırdı ve Sirius gülümseyip kızın gözyaşlarını sildi.

"Çok isterim, teşekkürler." Katherine gülümserken hepsi gülmeye başladı.

Ancak tüm sohbetlerini birinin dinlediğinin farkında değildiler.