Voetbal is voor jongens

4. Date?

Don't you know is op de radio en Serena en ik zingen keihard mee. "DON'T YOU KNOW, IT'S ALL ABOUT YOU AND MEEEE" wat klonk die laatste uithaal vals en we schoten allebei in de lach. Dan gaat mn telefoon af en zie ik dat het Stefan is. "Wie is dat?" "Stefan" "Ugh, ik word zo moe door die jongens van je." Ik leg mijn vingers tegen mijn lip aan om Serena te vertellen dat ze stil moet zijn. "Hee Stefan!" "Eh hee Vic, het klinkt misschien raar, maar heb je zin om wat leuks te doen?" "Eh, nu?" Serena kijkt me vragend aan, maar ik gebaar haar om stil te zijn. "Ja maar alleen als je wilt he, ik wil je niet dwingen ofzo" "Nee het is goed, lijkt me wel gezellig. Wanneer en waar?" "Over een uurtje bij het parkje naast ons trainingsveld" "tot dan" "Tot dan!" Ik hang op en mijn wereld staat even stil. "Aarde aan Victoria! Leef je nog wel?" "Huh ja
Alles is oke" "Zo te zien niet?" "Stefan vroeg me op een date..." "OMG WANNEER?" "Straks." "Dus dat betekend dat ik nu weg moet?" "Nee ik wil dat je mee gaat, maar niet opvallen he!" "Komt goed. Trust me" Ik trek snel een leuke t-shirt aan en met mijn skateboard ga ik naar het parkje. "Straks wilt hij verkering met je? Oelala " "Ga toch weg" ze kijkt me lachend aan en ze zegt niets meer. Maar wat als hij dat wel doet? Ik loop zoekend door het parkje en dan valt me ineens een jongen op. Hij zit op een kleedje en heeft een pak aan. Het lijkt net een film. 'Kom Vic!' Nee, was dat Stefan? 'Wat wil je drinken?' 'Uhm, heb je ice-tea?' 'Tuurijk lieverd :)' Vroeger had ik gevoelens voor Stefan en die beginnen weer terug te komen. Oh goh, ik begin Stefan weer leuk te vinden.. We lachen veel en hij heeft koekjes gebakken. 'Lekker of niet?' 'Heerlijk' 'Maak je geen zorgen, ik breng je zo thuis.' Wat een gentlemen.Vroeger was Stefan arrogant en dacht hij altijd de baas te zijn over iedereen, want hij was immers de aanvoerder. Maar nu? Na 2 uur staan we op en lopen we naar zijn fiets. Ik voel ineens een hand in mijn zij en Stefan zorgt ervoor met een draai dat ik zijn kant opkijk. 'Ik moet je wat vertellen.. Ik vind je al een tijdje leuk, meer dan leuk en ik wil je gewoon. Het doet me pijn om jou met Nathaniël en Kylano enzo te zien. Ik wil jou prins zijn en ik beloof het je, ik zal goed voor je zorgen. No worries.' 'Ik eh, weet niet wat ik moet zeggen..' 'Je hoeft ook niks te zeggen' verteld hij lachend en zijn lippen komen naar die van mij. Bam, toen gebeurde het ineens. Ik smolt van binnen en al mijn gevoelens kwamen weer naar boven, Nathaniël wilde mij toch niet dus mijn gevoelens voor hem maakten niets meer uit. Ik keek hem lachend aan en gaf hem een knuffel. Hij streelt met zijn handen langs mijn wang en geeft een kusje op mijn neus. Dan wordt Stefan ineens naar achteren gesmeten. "FLIKKER BLIJF VAN HAAR AF' Het is Nathaniël, wat gebeurd er nou weer... 'Rot toch op man, ze is mijn vriendin!' 'Nee ook die van mij.' 'Ben je een sukkel ofzo? Vriendin in de zin van MIJN MEISJE.' Wat een nadruk legde hij op *mijn meisje' Ik heb trouwens niet eens gezegd dat ik hem wilde? Ik ging gewoon mee in die zoen... 'Laat me je iets vertellen Nathflikker, je blijf uit onze buurt en waag het om tijdens de trainingen ons lastig te valllen. Anders flikker jee gelijk uit mijn selectie.Ik bepaal alles dus rot op.' Nathaniël kijkt me met een verdrietige blik aan en hij loopt weg. Waarom doet hij dit als hij mij niet eens leuk vind?

*Whatsapp*

'Wat was dat?'

'Nathaniël viel Stefan aan, waar sta jij trouwens?'

'Achter een boom, ik zag Nathaniël alleen ik kon je niet bereiken..'

'T'is wel goed zo, Steef brengt me thuis. Ga maar Ser, we bellen later wel.'