Voetbal is voor jongens

22. Sweet 16

Vandaag wordt ik eindelijk 16! Mijn eerste verjaardag in Frankrijk! Aangezien ik het zo groot mogelijk wil doen, heb ik een hele feestzaal gehuurd. Waar ik me het meeste op verheug, is dat Serena,Nathaniël ,Kylano,Stefan en Joshua komen, mijn vrienden uit Nederland. Dansend loop ik door het huis, tot dat mijn moeder me ineens roept. 'Vic, ze staan voor de deur!' Als een speer ren ik naar beneden en begin ik ze te knuffelen. 'Ik heb jullie zo erg gemist!' 'Wij jou ook' roepen ze door elkaar. Ik begeleid ze naar de woonkamer, en daar beginnen we te kletsen. Nathaniël blijft me maar kusjes geven, maar eerlijk is eerlijk, ik heb zijn kusjes wel gemist. Nathaniël zelf is 18 geworden deze maand. 'Schat, gefeliciteerd met je 16e verjaardag. Ik wil nog vele jaartjes met jou zijn.' zegt hij plagerig. 'Jij ook met je 18e verjaardag schat.' en geef hem een kusje op zijn neus. 'Waarom mijn neus, als je mijn lippen hebt?' zegt hij flirterig. Ik begin te lachen, en geef hem een dikke zoen. 'Maar hee, jullie moeten vanavond wel Frans praten he! Anders verstaat niemand je.' 'Hoeveel Franse mensen komen er?' vraagt Stefan. 'Uhm, stuk of 20? Geloof me, jullie moeten kennis maken met Louie, die gozer is vet aardig.' Dan roept Nathaniël ineens 'Zijn er ook nog lekkere Franse dames, of moet ik het met jou doen?' Flirterig duw ik hem van me af, en ga dan op hem liggen. 'Sorry, speciaal voor jou heb ik ze niet uitgenodigd, je moet het maar doen met mij.' en hij kijkt terug met een sip gezichtje. Nathaniël is echt anders sinds de laatste keer. Hij raakt me meer aan, en ik zie aan hem dat hij verder wilt dan dit, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik kijk naar de klok en zie dat het al 4 uur is, shit! Mijn feest begint over een kwartiertje! Snel stappen we in de auto en rijden we naar mijn feestzaal. Het is al best wel druk binnen en mensen beginnen me te feliciteren. Ik krijg het ene naar het andere cadeautje. Dan komt Louie naar me toe. Hij geeft me een knuffel en een kus op mijn wang. Vanuit mijn ooghoek zie ik Nathaniël geïrriteerd kijken. 'Alsjeblieft' zegt hij met een mooie glimlach, en ik pak zijn cadeautje open. Het is een voetbalshirt van het Franse elftal. 'Aangezien je hier nu woont, moet je ook voor ons zijn he.' zegt hij lacherig. Wow.. Dit moet hem minimaal 70 euro kost hebben! Ik geef hem een knuffel en bedank hem. Dan komt Nathaniël er tussen en hij pakt me vast. Er volgen ineens allemaal kusjes, en dit doet hij gewoon om Louie jaloers te maken. 'Lieverd, ik hou zo erg van je he. Ik heb geen andere Franse chick nodig, aan jou heb ik genoeg.' Louie keek hem verbaasd aan, en liep weg.

'Was dat serieus om hem jaloers te maken?' 'He? Tuurlijk niet.' aan zijn stem hoorde ik gewoon dat hij loog. 'Lieverd, je moet niet bang zijn. Ik ben van jou, en dat zal altijd zo blijven.' Dromerig kijkt hij me aan en begint me dan te knuffelen. 'Ik ben gewoon bang, bang dat ik je kwijt raak aan en ander. Ik kan niet 24/7 bij je zijn, maar hun wel. Als je een kus wilt, kan ik niet binnen 10 min bij je zijn, hun wel..' Ik hoor gewoon de angst in zijn stem. Ik geef hem een kus en beloof dat alles goed komt. Dan komt de taart en iedereen begint voor me te zingen. Eerst zingen ze op zijn Frans, en daarna met zijn alle in het Nederlands. Blijkbaar kunnen mijn vrienden het goed vinden met elkaar. Er wordt veel gelachen en gedanst. Mijn feestje is nu al geslaagd. Na 2 glazen voel ik me al een beetje aangeschoten, maar waarom ook niet? Hoe vaak word je nou 16? Dan pakt Nathaniël mijn hand, en neemt me mee naar boven. Half bezopen volg ik hem. Hij doet mijn shirt uit, en ik ben te melig om nee te zeggen. Van het een komt het ander, Nathaniël heeft zijn zin gekregen. Ook al was ik er nog niet klaar voor...

-Hoe zal dit aflopen?-