Niemand van mijn team wist dat ik Nathaniël leuk vond en dat was maar goed ook. Maar ik moest het zeker weten, vind hij me echt leuk?" Ik pak mn telefoon en ik zoek Jasper in mijn contacten lijst. "Hee Jasp, mag ik wat vragen?" Het duurde even, maar toen kreeg ik een app terug. "Tuurlijk lieverd, jij altijd 😏" Ik vond dat altijd zo'n sneaky emoticon... "Het blijft tussen ons he?" "Sws is goed" "Nathaniël he, vind hij me leuk?" "hahaha omg lol. Hoezo dat?" "ja gewoon? Idk" "Nee, hij vind je niet leuk. Hij is verliefd op zo'n meisje uit zn klas." De teleurstelling was groot bij mij. Misschien wisten ze dat ik om de hoek was en namen ze mij in de zeik. Wat een *** streek. "Oh oke, bedankt" "Maar waarom wilde je dat weten?" Ik besloot om daar geen antwoord op te geven en legde mijn telefoon weg. Daar gaat mijn hoop.. Ik voel iets nats op mijn wangen en ik schaam me er ook niet voor. Ik besluit Serena op te bellen en ze komt gelijk langs. "Ik ga ze een lesje leren, wat een *** streek." "Rustig maar Ser, t'is wel goed zo" "Wel goed zo? Heb je al in de spiegel gekeken? Je make-up is helemaal uitgelopen van het huilen en dan zeg jij "het is goed zo" " "alsof er er iets aan kunnen veranderen? Ik bedoel, hij zal me toch nooit leuk vinden..." "vic, kijk hoe mooi en aardig je bent en dan kan je ook nog voetballen. Welke jongen wilt dat niet?" "Nath..." Serena schud haar hoofd en pakt Victoria's laptop. "Nathaniël van der Linden was het toch?" "ja hoezo?" "Gewoon, research werk.." Meer dan voetbalfoto's zien we niet op zijn facebook pagina. "Agh Vic, laat hem joh. Er is vast wel iemand beter dan hem." Ja maar hij heeft wel mijn hart, dacht ik. Dan begint mijn telefoon te trillen en ik besluit om een kijkje te nemen. *whatsapp* Nathaniel; "Hee Victoria, heb je al zin in de wedstrijd van morgen?" Flikker toch op dacht ik en ik leg mijn telefoon weer weg. "Wie was dat?" "Oh niemand, zapp snel naar Rtl 4! Dance like star begint!" Serena is helemaal gek van Marco, niet alleen zijn dans skills zijn goed, maar ook zijn lichaam ziet er goed uit. "Ik ga slapen, moet morgen weer vroeg op. Blijf je logeren of ga je naar huis?" "Ik ga naar huis, ik ga morgen met mn pa naar Utrecht, sorry." "Geeft niet, mijn ma brengt je wel thuis." "MA" schreeuw ik vanaf boven. "JA VICTORIA?" "WIL JE SERENA NAAR HUIS BRENGEN?" "OKE" We geven elkaar een snelle knuffel en dan duik ik mijn bed in, want morgen is het match day.
JE LEEST
Voetbal is voor jongens
Ficção AdolescenteVictoria is een opkomend voetbaltalent, ze is zo gevorderd dat ze met de jongens meespeelt in de hoofdklasse. Alles ziet er mooi uit voor haar tot dat ze ineens naar Frankrijk verhuizen en zij haar passie moet opgeven, want "voetbal is voor jongens"...