Voetbal is voor jongens

18. Oh shit

Vandaag moest ik me eerder melden op school. Mevrouw Lavante nam me gelijk bij de arm en ik moest mijn spijbelgedrag uitleggen. Spijbelgedrag? Zo zou ik het niet noemen. 'Mevrouw, het is niet wat u denkt. Ik mis mijn oude voetbalclub, Nederland, ik mis alles.' Ze kijkt me aan met een twijfelende blik en toont dan medelijden. 'Lieverd, je kan het niet veranderen. Soms gaat het anders dan je wilt. Dat moet je accepteren en je moet verder gaan.' Ze heeft gelijk, maar hoe moet ik verder gaan? Ik ben alles al kwijt. 'Victoria, ik wil een deal met je sluiten. Kom naar me toe als er wat is, dan gaan we er samen over praten. Voor deze ene keer laat ik je gaan met dat spijbelen, maar ik wil wel dat je me belooft om naar me toe te komen als er wat is?'God zij dank, ze laat me gaan. 'Beloofd.' 'Ga nu maar naar je les. Hup' Snel loop ik weg. Naar welk lokaal moet ik eigenlijk? Dan word ik ineens op de grond gesmeten. Een groepje kinderen begint te lachen. 'Deed dat pijn?' hoor ik op een sarcastische manier. Ik draai me om en zie Xavier,Dina,Lilly en Samira staan. Ze sluiten me in en dan word ik ineens aan mijn arm omhoog getrokken. 'Heb je me al gemist, 'lieverd'?' Alsof ik Xavier ooit zou missen. Ik ben voor niets en niemand bang, maar nu? 'Dat word zaterdag geen basisplaats voor jou. Met mijn kwaliteiten zit je de hele wedstrijd op de bank..' Ineens stompt Dina mij recht op mijn neus. 'OPROTTEN. NU!' Bella trekt hun allemaal weg en mopperend lopen ze de hoek om. 'Gaat het met je?' 'Gaat wel, dankjewel.' Bella helpt me overeind en haalt een doekje voor mijn neus. God, als zij mij niet gered had. Samen met Bella loop ik naar mijn klaslokaal. Eerst krijgen we een preek van meneer Tieur, omdat onze cijfers tegenvallen. Wat verwacht je als ik niet eens Frans spreek? Alsof ik hele zinnen ga opschrijven.

Thuis trap ik een balletje tegen de muur. Ik ben het echt zat hier. Florenzo komt net thuis en ziet mij een balletje trappen. Ik draai me om en besef dan dat hij mijn neus niet mag zien. Te laat.. 'Wat is dat op je neus ?' 'Niks. ' Hij komt naar me toe lopen en wrijft dan over mijn neus. 'Eerlijk Victoria. Wat is er gebeurd?' Dan barst ik in tranen uit en laat me vallen in zijn armen. 'Ben je in elkaar geslagen?' Ik knik. 'Ja.. Ze treiteren me al een tijdje.' Florenzo wordt rood van woede. 'Ik wil al hun namen weten, nu!' Hij klinkt serieus.. Ik geef hem alle namen en hij slaat zijn vuist tegen de muur. 'ARGH' 'Morgen loop ik met je mee naar school. This shit is about to get real.'

Oh shit...