Ik word wakker door een irriterende geluid, mijn wekker. Met mijn ogen half dicht loop ik naar mijn kledingkast en haal er een leuk t-shirtje uit. Zouden de jongens hier ook voetballen in de pauze's? Nadat ik mijn broek heb aangedaan loop ik naar beneden. Zo te zien heeft mijn moeder al een ontbijtje gemaakt. 'Kom lieverd, eet even snel iets. Daarna brengt papa je naar school.' Ik schuif snel een croissant naar binnen en loop dan naar de auto. 'Heeft mijn lieve meid er al zin in?' 'Je weet wat het woord 'zin' in houd he?''Ja, lieverd.' De rit naar school verloopt stilletjes. Dan stopt de auto en gebaard mijn vader dat ik moet uitstappen. Nou lekker dan, ik weet niet eens waar ik me moet melden. Ik loop naar binnen en zie dan een hokje dat lijkt op een conciërge hokje. Ik sluip er rustig naar toe en begin te zweten. Een man kijkt me raar aan, dat moet de conciërge wel zijn denk ik. Ik steek mijn hand uit en zeg zachtjes 'Bonjour, j'ai Victoria. J'ai nouveau ici.'(Hallo, ik ben Victoria. Ik ben nieuw hier) grammaticaal gezien zal mijn zin denk ik niet kloppen, maar het gaat om het idee. De man begint te lachen en schud vrolijk mijn hand. Hij pakt een telefoon en begint te bellen. Met wie belt hij? Dan komt er een mevrouw aanlopen. 'Bonjour, Je m'appelle madame Lavante. J'ai ta prof français.' (Hallo, ik ben mevrouw Lavante. Ik ben je docent Frans) Ze gebaard dat ik haar moet volgen en ik gehoorzaam haar netjes. Alle lokalen zien hier anders uit en de meeste lokalen zijn versierd. Ik kom een klasje binnenlopen en iedereen staart me raar aan. Dit moet wel mijn nieuwe klas zijn. Ik werp een snelle blik door de klas en ze zien er wel aardig uit. Maarja, dat moet nog blijken. 'Tu peux te présenter?' (kun je jezelf voorstellen?') Eh.. Daar gaan we dan; 'Uhm, je m'appelle Victoria et j'ai 15 ans. Je viens de Pays-Bas. Et j'aide faire du foot' (Ik heet Victoria en ik ben 15 jaar. Ik kom uit Nederland en ik hou van voetballen) Dan begint iedereen ineens te lachen. Wat was daar zo grappig aan? Zelfs mevrouw Lavante was aan het grinniken. Ik besluit om te het negeren en wil zo snel mogelijk zitten. Ze wijst een plekje aan naast een meisje. Ik loop rustig naar mijn plekje en ga zitten.
-Alle gesprekken tussen dit meisje (Bella) en Victoria zullen Nederlands zijn. Dat is wat makkelijker anders moet ik overal vertalingen achterzetten xD-
'Hey' fluistert ze rustig naar me. 'Hey, hoe heet je?' 'Bella, welkom' Bella.. Dat is wel makkelijk te onthouden. Dan voel ik telkens een steek in mijn rug. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van een jongen. Blond haar en blauwe ogen heeft hij. Hij begint te lachen en ik draai me weer om. 'Wie is dat?' 'Dat is Xavier, maar zijn vrienden noemen hem Ryan, omdat hij dat leuker vind klinken.' 'En dat meisje naast hem?' 'Dat is Dina. Voor hun moet je oppassen.' 'Wie is hun?' 'Dina,Xavier,Samira en Lilly. Ze zijn een soort van groep en ze vinden het heerlijk om mensen te pesten. Waarschijnlijk ben jij als eerste aan de beurt.' Nou lekker, ben ik nieuw hier, word ik ook nog gepest. Dan gaat de bel en ik verlaat het lokaal als laatste. Dan word ik tegen een muurtje aan geduwd. Bella had gelijk, ik ben hun nieuwe mikpunt.
Xavier (Ryan) - 'Tu fais du football?' (Speel je voetbal) Ik; 'Eh, oui. pourquoi?'(Ja, hoezo?) Dan trekt er iemand aan mijn tas, Dina was zij volgens mij. Xavier houd me vast en Dina & Samira doorzoeken mijn spullen. 'NE PAS" (niet doen) roep ik met mijn beste Franse accent. Dan komt Bella aanlopen en schreeuwt wat naar hun. Ik versta er niks van, maar zo te zien zei ze iets over stoppen, want allemaal stoppen ze en lopen ze weg. 'Dankjewel Bella, je hebt me gered.' 'Geen probleem, blijf de komende tijd in mijn buurt oke? Ik zal je beschermen tot dat je Frans goed genoeg is. Nu is het tijd voor de pauze.' We lopen naar de kantine en sluiten aan in de rij. Blijkbaar krijgen ze hier in de pauze's warm voedsel. Ik krijg een plankje aangeschoven met spaghetti. Lekker, denk ik bij mijzelf. Ik wilde net de rij uitlopen tot dat een mevrouw iets drappig's over mijn spaghetti doet. 'Bon appetit' roept ze me na. 'Wat is dit?' 'Dat is tomatensaus, hoe wil je anders spaghetti eten?' Tomatensaus? Uit blik zeker wat al 30 jaar over datum is. Ik probeer een hapje te nemen, maar doorslikken lukt niet. Het smaakt naar plastic. 'Hier, je mag mijn eten hebben.' Zo te zien smult Bella ervan. Vanavond is het mijn eerste training bij mijn nieuwe voetbalclub. Eerlijk gezegd heb ik er geen zin in. Ik wil terug naar PSV.
Ineens trilt mijn telefoon. Ik heb een berichtje van Xavier. Xavier? Hoe komt hij aan mijn nummer? Dit begint nu al niet goed
JE LEEST
Voetbal is voor jongens
Novela JuvenilVictoria is een opkomend voetbaltalent, ze is zo gevorderd dat ze met de jongens meespeelt in de hoofdklasse. Alles ziet er mooi uit voor haar tot dat ze ineens naar Frankrijk verhuizen en zij haar passie moet opgeven, want "voetbal is voor jongens"...