Zawgyi
အခန္း (၁၂)
ရွင္နဲ႕တူတူစားရေအာင္လို႔ ရွင့္ကိုေစာင့္ေနတာေလ
ေလွက ကမ္းစပ္ကို ေရာက္လာၿပီးေသာအခါ ႐ႊယ့္တုန္ထင္းက ေလွ ေပါင္းမိုးထဲမွထြက္၍ ကေလးကိုခ်ီလာသည္။ စုန႔္ယြီမင္က သူမ၏ အဝတ္ပါးပါးေလးႏွင့္ ေအးေနသည္ကို သတိျပဳမိေလ၏။ သူက သူ႕ခ်ည္ထည္အေပၚအကၤ်ီကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး သူမကို ၿခဳံေပးလိုက္သည္။ ႐ႊယ့္တုန္ထင္းသည္လည္း သူက ခ်ည္သားအထည္အပါးေလးတစ္ခုကိုသာ ဝတ္ထားၿပီး သူမကို သူ႕အေပၚထပ္အကၤ်ီကို ေပးသည္ကို ျမင္သည္။ သူက ေခါင္းခါလိုက္သည္။ "မင္းဆံပင္ေတြက ရႈပ္ပြေနတယ္ေလ"
အေပၚထပ္အကၤ်ီမွာ ႀကီးၿပီး ရွည္လ်ားေနရာ ႐ႊယ့္တုန္ထင္၏ ေျခမ်က္စိသို႔ပင္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ လူႀကီးတစ္ေယာက္၏ အကၤ်ီထဲတြင္ သူမက ဇေဝဇဝါျဖစ္ေန၏။ လတ္ဆတ္ေသာရနံ႕တစ္ခုကိုရေနၿပီး သူမ ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္။ စုန႔္ယြီမင္က သူမဆံပင္မ်ားရႈပ္ပြေနသည္ဟု ေျပာသည္ကိုပင္ မၾကားေတာ့ေခ်။
သူမ မတုံ႕ျပန္နိုင္ျဖစ္ေနဆဲတြင္ပင္ စုန႔္ယြီမင္က သူမဆံပင္မ်ားကို စုခ်ည္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကေလးကိုခ်ီၿပီး ကမ္းေပၚတက္သြားလိုက္သည္။
ေန႕အလင္းေရာင္မလာခင္တြင္ ေဆာင္းတြင္းလည္းျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ လမ္းငယ္ေလးမွာ ေအးစိမ့္ၿပီး ေျခာက္ကပ္ေနကာ ဆိုင္မ်ားမွာလည္း ပိတ္ထားဆဲျဖစ္၏။
ေဆးဆိုင္ကိုေရာက္ေသာအခါ သမားေတာ္က အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ တံခါးကိုေလးကန္စြာမဖြင့္ခင္အထိ စုန႔္ယြီမင္က တံခါးကို အဆက္မျပတ္ေခါက္ေလသည္။
စုန႔္ယြီမင္က သမားေတာ္ကို လက္သီးဆုပ္ပုံစံျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ "သမားေတာ္လီ၊ က်ေနာ္တို႔႐ြာက ေကာင္ေလးက ပန္းနာရင္က်ပ္ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သမားေတာ္ကို အဲ့ေကာင္ေလးကို ကုသေပးဖို႔ ဒုကၡေပးလို႔ရမလားဗ်"
သည္သမားေတာ္လီက စုန႔္ယြီမင္ကို သိပုံရသည္။ သမားေတာ္၏ မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္းပင္ စိတ္အားထက္သန္သြားကာ ခုနကႏွင့္မတူစြာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ၿပဳံးလိုက္သည္။ ဟယ္ရႈခ်ီထားေသာကေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး စုန႔္ယြီမင္ကို ေျပာလိုက္သည္။ "က်ဳပ္အဲ့ကေလးကို ေတြ႕ဖူးတယ္။ သူက နာတာရွည္ဖ်ားနာမႈျဖစ္ေနတာဗ်။ ႂကြပါဗ်ာ၊ ႂကြပါ"
YOU ARE READING
❄︎Completed❄︎နှင်းပွင့်လေးများလှပါစေ(ဘာသာပြန်)
RomanceThis is not my own creation. Just translation. Both Unicode and Zawgyi. Eng name က ကိုယ့်ရဲ့ message board မှာ ရှိပါတယ်နော်။
