"Koyunlar, ömrünü kurttan korkarak geçirir. Halbuki sonunda onu yiyen çobandır."
Anonim
"Ve son olarak bu da bahçe işlerinin hesaplaması için tutulan defter."
Daniel'in sabahın köründe odama gelip masama yığdığı defterlere ve belgelere bakarken iç geçirdim.
Benim için zor işler değildi yine de rahatlık ve konfor içerisinde geçen yılların ardından aldığım sorumluluk tadımı kaçırmıştı.
Ya da gözümü açar açmaz Daniel'i gördüğüm için böyle hissediyor da olabilirdim.
Oyumu ikinciden yana kullanıyorum.
"Çok güzel açıkladın Daniel eminim daha anlatacak pek çok şeyin vardır."
Daniel burnu havada bir şekilde onaylarken gülümsedi.
"Ne kadar farkındasınız bilmiyorum düşes ama Dumchestier evini idare etmek tek başına bir eyaleti idare etmek gibidir bu yüzd-"
İkinci yaşamımdaki ilk sinir harbimi geçirmemek adına kâhyanın sözünü kestim.
"Bu yüzden bana bu defterleri bırakmanın ardından ulak yollayarak mektubumu sahibine ulaştırmak için canını dişine takacaksın çünkü biricik düşesin meşgul olacak sevgili Daniel."
Genç adam sözlerim üzerine anlamaz bakışlarla kalırken gülümseyerek önceki gün yazdığım mektubu çekmeceden çıkartıp ona uzattım.
Daniel zarfı tuttuğunda ikinci kez şaşkınca bana baktı.
Ölürken suratıma bir şey olmadığından emindim ama döndüğümden beri tek gördüğüm şey insanların balık bakışlı suratlarıydı.
"Kontes Ariana'ya mektup mu yazdınız?"
Gülümse Vivian, kaplumbağaları düşün önemli olan hız değil istikrar.
"Dumanla haberleşmeyi bıraktığımız için başka yol bulamadım."
Sevimsiz kelimeler kendimi tutamadan ağzımdan çıktı.
Pekâlâ, konu küçük şeytan Daniel olduğunda melekliğimden bazı tavizler verebilirdim.
"Espri anlayışınız son günlerde gelişti düşes gülmeyi öğrenmeniz yirmi üç yılınızı alınca şaka yapabilmeniz de bir o kadar sürer diye düşünmüştüm."
Güldüm, değişmeyen bir şey varsa o da kesinlikle bu adamla olan anlaşma şeklimizdi.
"İnsanın en çok gördüğü kişi sen olunca mizah anlayışı gelişiyor Daniel, aynaya biraz daha baksan anlardın." O sinirden kızarırken gözlerimi kısıp onu süzüyor gibi bakışlarımı aşağı yukarı hareket ettirdim.
"Fark ettim de aynaya biraz daha baksan saçını böyle yapmazdın."
"Kontese hızlıca mektubunuzu ileteceğim efendim." Tamamen kızarmış suratıyla bana hakaret etmemek için kendini tutan Daniel'in görüntüsü beni eğlendirirken masum olduğunu umduğum bir sesle konuştum.
"Zahmet olacak sevgili Daniel seni yormak istemem." Açık alayıma karşı bana kızgınlıkla bakan kara gözler sadece bitirmemi bekliyordu.
Aynı gözlerle mahkeme salonunda bana karşı tanıklık yaparken de böyle bakıyordu.
Kendimi tekrar o salonda hissetmiştim.
"Çıkabilirsin Daniel." İznimle hızlıca odadan ayrıldı.
O odadan çıkınca yumruklarımı sıkıp derin bir nefes aldım.
Geçmişin hayaleti hala peşimdeydi. Eklem yerlerinin ağrımasıyla avucumu açtım ve kızaran ellerime baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞES GERİ DÖNDÜ
Historical Fiction"Zalimlikle öldüm, merhametle doğacağım " Vivian Dumchestier. Arganie İmparatorluğunun Arşidükü ile imaparatorun isteği üzerine evlendi, kendi isteği dışında evlenmiş olmayı gururuna yediremedi ve tüm kibrini nefretle evliliklerine kustu. Kocasını...
