"Zalimlikle öldüm, merhametle doğacağım "
Vivian Dumchestier.
Arganie İmparatorluğunun Arşidükü ile imaparatorun isteği üzerine evlendi, kendi isteği dışında evlenmiş olmayı gururuna yediremedi ve tüm kibrini nefretle evliliklerine kustu.
Kocasını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geceleri yatağa uzanır ama uyuyamazdım. Nefret edecek bir sürü şey gelirdi aklıma, ama sonunda yine kendimden nefret ederdim."
-Yu Hua/ Yaşamak-
Bugün aldığım haberler üst üste gelmişti, ilki Daniel'dan idi. Leonard sabah kahvaltısına bile kalamadan evden çıkmış olsa da programda konuştuğumuz kılıç talimi için yer açacağını söyledi.
Efendisinin çalışma saatlerini aldığım için pek memnun görünmese de üzerine konuşmamıştı. İkinci haber ise kilise kaçkını Grace'den idi. Önceki gün Norma ile gönderdiğim haberin sonucu olarak bugün Julian'ın programında boşluk yaratmıştı.
Haftanın ikinci hakkıydı.
"Acele et ve bana şapkamı getir Mia." Aynanın önünde bir kere daha kendi etrafımda dönerken hizmetçim elbisemle uyumlu olan geniş beyaz şapkayı getirdi.
Julian ile olan görüşmelerimde farklı bir yöntem kullanmaya karar vermiştim, bu kararım görünüşümle ilgiliydi.
İkinci hayatıma başladığımdan beri ağır makyajlardan ve abartılı elbiselerimden uzak dursam da her halükarda kıyafet seçimlerim koyu renk ağır elbiseler üzerine oluyordu.
Açık renklere karşı bir garezim yoktu onları kullanırdım, koyular kadar olmasa da...
Bugünse oyumu açık renklerden yana kullanmıştım, normal hayatımda fazla tercih etmediğim açık mavi bir elbise giymiştim. Açıkçası canlı mavi renkte bir elbise giymektense kor ateşli yollarda yürümeyi tercih edeceğim için üzerimdeki neredeyse beyaza kaçan mavi ton benim için tatmin ediciydi.
Saçlarımı akademi günlerimde olduğu gibi açık bırakıp önüme sık düşen tutamları elbisemle aynı renk bir kurdele ile bağlatmıştım. Makyajım yok denecek kadar azdı, aksesuar olarak Leonard'ın öncesinde almış olduğu inci takımı takmıştım.
Elinde şapkayla bekleyen hizmetçime elimi uzattığımda heyecanla şapkayı verdi.Geniş beyaz şapkayı takıp istemsizce gülümsedim ve kızlara döndüm.
"Ne düşünüyorsunuz?"
Görünüşüm hakkında tavsiye almama alışık olmayan ikili birbirlerine bakış attıklarında gözlerimi devirdim.
"Norma, konuşmaya başla." Komutu alan genç kız hızlıca başını sallayarak bir adım önce çıktı.
"Her zamanki gibi güzelsiniz hanımım." Beni süzerken ne söylemesi gerektiğini bilemiyormuş gibi görünüyordu.
Norma böyle konuştuğu zaman tek kaplumbağa olanın ben olmadığımı anlıyordum...
"Genç efendi için böyle giyindim, yanımda rahat olabilmesi için."
