25.Bölüm: Değişim Rüzgarı(2)

8.5K 694 297
                                    

"Cennetten beni koca gözleriyle izleyen patili dostum anısına

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Cennetten beni koca gözleriyle izleyen patili dostum anısına."

Utanarak ve sıkılarak geri döndüm, gitmeyi planlamamıştım ara vermeyi de. Yorumlarınız olduğunu ve burada beni beklediğini biliyordum bu yüzden hesabıma giremedim bile. 

Önce kedimin durumu ağırlaştı günde iki kez veterinere gidip saatlerce serumunu bekliyordum, keşke başarabilseydi ve ben yine her gün bekleseydim.

Süreç zordu, veteriner hatası bile yaşadık Allah herkesi derdinin dermanıyla karşılaştırsın.

Patili dostum günden güne yok olurken çok sevdiğim hatta örnek aldığım aile dostu bir ablamın vefat haberi geldi. 

Toparlayamadım, son iki haftaya kadar geçen günleri değişen takvimleri bile umursayamıyordum. Kendimi iyi hissedeceğim bir şe yapınca yanlış yapıyormuş gibi hissediyordum. Açıkçası hiçbir şeyi de umursayamıyordum.

Bu bölümün ilk paragrafları aralık ayında yazılmıştı ancak devam edebildim. Karakterlerimi hayal bile edemiyordum, son haftalarda kendimi itekleyerek tekrar hatırlattım yazmayı.

Mesajlara ve duvar yazılarına korkak olduğum için henüz bakmadım. Bölümden sonra bakacağım.

Beklediğiniz için teşekkür ederim, beklettiğim için de özür dilerim.

Ama döndüm :)

-------------------------------------------------------------------------------------

Konuşmamızdan sonraki günler benim için hızlı geçti, Leonard ve ben kendimizi yoğunluğun ortasında bulduk. Tasarımcı kardeşler teklifimi kabul ettiklerinde ölçü ve model işlemleri için uzun görüşmeler yaptık.

Evin erkeklerinin ölçüleri alınırken sıkılmalarını beklesem de ikisi de sıra onlara geldiğinde işimizi kolaylaştıracak şekilde uyumlulardı. Leonard kumaş seçeneklerine kendisi de göz atmıştı ve Julian benimle birlikte tasarım defterlerini incelemişti.

Bunu o kadar doğal bir şekilde yapmışlardı ki butik çalışanları onlardan gözlerini alamadılar.

Kız kardeşler kumaş fiyatları konusunda benimle bilgileri paylaştığında onları Leonard'a ilettim, hamlemden memnun olarak bu konunun üzerine çalışmaya yoğunlaşacağını söyledi. Gerçekten o günden sonra Dumchestier sarayı farklı şehirlerden özel davetlerle çağrılan tüccarlarla doldu.

Ani yoğunluk kendini alışılmış bir rutine dönüştürürken en sonunda uzun süredir ihmal ettiğim birilerinin yanına gelebilmiştim.

"Seni kapıdan içeri almamam gerekiyordu, bunu biliyorsun öyle değil mi?" Ariana gülkurusu elbisesine yakışmayacak bir aksilikle konuştuğunda gülümsedim. Suçumun farkındaydım.

DÜŞES GERİ DÖNDÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin