23.bölüm

74 51 105
                                    

Karakola vardığımızda Mesut amcanın odasında başka birileri olduğu için bir süre bekledik. İçeriden serseri tipli sakallı amcalar çıkınca ürkmedim değildi. Adamlarda korsan vibe'ı vardı.

Sonunda içeriye girdiğimizde Mesut amca bize, yine mi siz? Der gibi bakıyordu.

"Noldu çocuklar?"

"Mesut amca bu sefer gelmemizin sebebi benim"

Bir adım öne çıkarak söylediğim bu cümle Mesut amcayı epey bir şaşırtmıştı.

"Hayırdır Sena? Sen kolay kolay başını belaya sokmazsın. Şaşırttın beni"

Yaa tabi Mesut amca hiç sokar mıyım başımı belaya?

"Mesut amca ben bir süredir gizli bir numaradan tehdit mesajları alıyorum. Ve durum baya ciddi. Yasemin'e araba çarptığı gün de bana yazmıştı. Yani bu olay kaza değil kasıtlı. Ama belli ki amacı zarar vermek değil korkutmak"

Mesut amca birden ciddileşmişti. Telefonu çıkartıp Mesut amcaya verdiğimde o da mesajları tek tek okurken yüz hatları iyice gerilmeye başlamıştı.

"Kızım sen neden daha önce gelmedin?"

"Ya Mesut amca ben ilk önce birileri bize şaka falan yapıyor sandım. Sonra Yasemin'in kazası olunca gerçek olduğunu anladım ama o gün telaşla unuttum. Sonra da çok sık yazmadı zaten yazsa da birşey yapmadı. Bende ciddi değildir diye söylemedim kimseye. Ama sürekli bir uyarı halinde olunca sonunda büyük birşey yapar diye artık gelmem gerektiğini düşündüm"

"Tamam kızım telefonun bir süre bizde kalsın şu numarayı falan bir aratalım. Kimin üzerine kayıtlıymış bir kontrol edilsin"

"Çok uzun sürmez deģil mi Mesut amca? Annemgil falan ararsa diye dedim. Onlara bir süre birşey söylemeyelim olur mu? Belki saçma sapan bir şeydir. Boşu boşuna onları da endişelendirmeyelim"

"Uzun sürmez merak etme. Bu arada annengile söylememe konusu da tamam, ama şimdilik. Eğer bu iş uzarsa ilk ben gider konuşurum onlarla"

"Tamam şu işin aslını bir öğrenelim de"

Derken telefonuma bir bildirim geldi.
Yine gizli numaradan mesaj gelmişti. Mesut amca gelen mesajı sesli bir şekilde okumaya başladı.

-"Cidden benden polisle kurtulabileceğini mi sandın?"

Bu iş gittikçe ciddiye biniyordu. Bir şekilde ne yaptığımı biliyordu. Gerçekten polislerin onu bulamayacağını düşünmüyordu değil mi?

Mesut amca birilerini arayıp benim telefonumu inceleme için ona verdikten sonra odaya bir memur daha çağırdı.

"Adem bu çocukları bir süre gözlemle. Özellikle de şu sarışın olanı. Etraflarında birileri dolanıyor mu iyice bak"

Mesut amcayı daha önce hiç bu kadar endişeli görmemiştim. Yasemin'in annesinin ölümü hariç tabi. Sanırım yine birini kaybetmekten korkuyordu. Şu hayatta değer verdiği bir tek Yaso kalmıştı. Bizi de kendi çocuğu gibi gördüğü için korumak istiyordu. Ve onun bile bu kadar telâşlanması beni iyice korkutuyordu.

Düşersem KaldırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin