Gayet normal hayatlar yaşayan liseli bir grup ve onların peşini bırakmayan, ardı arkası kesilmeyen olaylar. Bir de Sena'ya gizli numaradan gelen garip mesajlar..
Uzun zamandır birbirini tanıyan 4 kişilik bir arkadaş grubu, artık çoğalmaya başlamıştı...
Sena bana planı anlatıp gittiğinde bende Kemal'i oyalamak için yanına gitmiştim. Salonda tek başına oturuyordu. Tuna artık kafeye gitmesi gerektiğini söyleyip çoktan çıkmıştı. Rüveyda ve Bulut ise arka bahçeye çıkmışlardı.
Kemal'in yanına oturduğum zaman beni farketmemişti bile. Biraz fazla düşüncelere dalmıştı. elimi yüzünün önüne götürüp şıklattığımda kendine gelmişti.
"Sen mi geldin Yaso?"
"Yoo ben mutfaktaydım görmedin mi?"
"İğrençleşme ya"
"Tamam da noldu sen niye bu kadar dalgınsın?"
"Boşluğuma geldi Karan'ı dövmeyi unuttum. Biz nasıl o odada onlara birşeyyapmadançıktık ya? Aklım almıyor"
"Birşey yapmadık çünkü zaten kavga ediyorlardı"
"Ya biz onları basınca numaradan yaptılarsa"
"Dur lan- ben bunu niye daha önce düşünmedim? Tabi kavga ediyormuş gibi yaptılar biz çıkınca da-" cümlemi bitiremeden Kemal sinirle
"LANNN"
Diye ayağa kalkınca elinden tutup geri koltuğa oturttum.
"Bir sakin ol bee"
Kemal benden böyle bir hamle beklemiyor olacak ki şaşırmıştı. Gözleri birden aşağı bir tarafa kayınca bende baktığı tarafa bakmıştım. Hâlâ elini tutuyordum.
LANNN hala elini tutuyorum.
Tam elimi çekecekken o daha sıkı tutup diğer elini de koltuğun kenarına koyup üzerime doğru eğildi. O anın verdiği şokla donup kalmıştım.
O anki sahne temsili
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sena'nın ağzından
Betül ve Fırat'ı çatıya kilitledikten hemen sonra aşağıya inmiştik. Salona gidelim ki Kemal'in daha fazla yanlış düşünmesine izin vermeyelim. Onlar da bizi şey yaptı çıktı, tövbe tövbe.
Salonun kapısından adım atar atmaz gördüğüm sahne ile şok olup Karan'ın gözlerini kapattım.
"Lan siz benim evimi neye alet ediyorsunuz imansız gavurlar. Hem aile var kör müsün?"
Karan elimi tutup gözünden indirince Kemal eş zamanlı olarak bize bakmıştı ve Karan'ın elimi tuttuğunu sanmıştı. Tamam da çocuğum sen indirmesen ben zaten çekecektim elimi. Bu Kemal zaten oda meselesinden sonra kıl oldu bize şimdi iyice saçma sapan şeyler düşünecek.
