Bölüm 21

817 74 17
                                    

Meleğinin ölümünün üzerinden iki gün geçmişti. Kokusunu içine çekmeden, onu tahta bir kutunun içinde sonsuzluğa uğurlamak, yaşaması için bir nedeni kalmadığını hisettirmişti. İki gündür yanına kimseyi yaklaştırmıyordu. Şimdiyse cam kırıklarıyla dolu kanlı zeminin yanındaki koltukta, bir ölüden farkı olmadan yatıyordu. Saatlerdir karşısındaki renkli çerçeve içindeki fotoğrafı izliyordu. Felix ikisinin fotoğrafını tatlı bir çerçeveye koyup evin en güzel köşesine asmıştı. Günlerdir bir şey yememekten kasılan midesini bastırmak için sürahiye yöneldiğinde içinde su kalmadığını fark etmişti. Kalkıp mutfağa gittiğinde titreyen elleriyle doldurduğu suyu içerken tabağın içinde gördüğü brownieler gözlerinin dolmasına neden olmuştu. Gücünün kalmadığını hissedip  tezgaha yaslandığında ağlaması daha da şiddetleniyordu. Elinde tuttuğu bardağın düşmesiyle irkilip cam kırıklarını toplamak için eğildi. Eline batan küçük bir parçayı yavaşça çıkarıp, kanayan yere peçete koydu. Fiziksel bir acı hissetmiyordu, ama mental olarak aynı şey söylenemezdi. Kesiğin derin olduğunu fark ettiğinde yavaşça merdivenleri çıkıp yatak odasına yöneldi. İki gündür girmemek için çabalarken şimdi bir anda unutup girmişti. Hızlıca kafasını sirkeleyip ecza dolabından pansuman aletlerini alıp yatağa otururken, beyninde meleğinin sesi dönüyordu. Gözyaşlarıyla birlikte pansumanı bitirmiş, çilli çocuğun yastığını eline alıp koklamıştı. Burnuna dolan koku daha çok ağlamasına neden olurken yastığın altındaki defteri fark etmişti. Bu Felix'in kilitli tuttuğu defteriydi ama anahtarı üzerinde duruyordu. Hızlıca defteri eline alıp okumaya başladı.

22 Mayıs 2019

Bugün hayatımın en kötü günü. Kanser olduğumu öğrendim. Müdahale edilmezse her şey için çok geç olacağını söylediler. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Tek tesellim ailemdi, benim yanımda dururlar diye düşünüyordum ama hiç bir şey düşündüğüm gibi olmadı. Üstüme iftira atılmış, ne olduğunu bile anlamadım. Gitmemi söylediler, sadece gitmemi. Ben de öyle yaptım hızlıca evden çıktım. Hyunjin'in bakışları çok garipti. Nefretle bakıyor gibiydi ama sanki altında başka şeyler vardı. Evet diğerleri de öyle bakıyordu ama bu beni çok kötü hissettirdi. Pes etmemem gerekiyor değil mi? Ailem için savaşıp, kendimi ispatlamalıyım! Bunu başarınca sana tekrar yazacağım. Bu günlük görüşürüz..

5 Haziran 2019

Sanırım başaramadım. Yüzüme bile iğrenç bir yaratıkmışım gibi bakıyorlar. Onlar bana böyle bakarken nasıl konuşabilirdim ki. Canım çok acıyor bu ilaç çok can yakıyor. Hareketsiz kaldığım zamanlarda beni fark etmesinler diye dua ediyorum. Onlara kanser olduğumu bile söyleyemedim, belki söyleyebilseydim her şey çok farklı olurdu ama yapamadım. Bundan sonra bir önemi yok zaten. Japonya'ya gidiyorum tedavim için. Geri geldiğimde tekrar beni şirketine alacağını söyledi. Umarım sözünde durur. Şuan bana güç veren tek şey müzik çünkü. O da elimden giderse kendi sonumu kendim getiririm.

29 Mart 2020

Bugün sahnede harika gözüküyorlardı! Japonya'ya geleceklerini duyduğum gibi hemen bilet aldım onları görme fırsatını kaçıramazdım. Onları görünce ne kadar özlediğimi fark ettim. Keşke o sahnede yanlarında olabilseydim. Keşke Hyunjin'in gözyaşlarını  sahnede ben silebilseydim. O ağlarken ben de çok kötü oldum hatta gözyaşlarıma engel olamadım. Benden nefret eden yedi adamı bu kadar sevmem sence de çok acınası bir durum değil mi günlük? Keşke duygularımızı istediğimiz gibi kontrol edebilseydik, o zaman her şey çok farklı olurdu.

18 Eylül 2020

Bugün Wooyoung Kore'den geldi! Bana çok tatlı hediyeler almış hepsi çok güzeldi. Uzun uzun sohbet ettik ona yazdığım şarkıları gösterdim harika olduklarını söyledi. İyileşince bunların hepsini tek tek sahnede söyleyeceğime söz verdim. Aylardır sohbet edebildiğim biri yoktu bu gerçekten bana iyi geldi. Bir de onların konusu açıldı. Bana artık kafama takmamam gerektiğini söyledi. "Onlar sensiz devam edebiliyorsa, sen de edebilirsin. Lütfen kendine daha fazla haksızlık etme" Bu söylediği kendimi garip hissettirdi ama sanırım haklı. Ben de devam edeceğim.

24 Haziran 2021

Sonunda başardım! Kanseri yenmemin üstünden uzun bir süre geçti ve Kore'ye geri döndüm. Hatta bu gece ilk sahnemi aldım inanabiliyor musun günlük! Wooyoung yanımda olmasaydı belki de heyecandan bayılabilirdim herkes bizi şaşkınlıkla izliyordu, onlar bile. Kuliste Hyunjin bana çok ağır şeyler söyledi. Ben bencil miyim günlük? Duyduklarım çok canımı yaktı ama bunu belli etmedim, edemezdim. Kanser olduğumu söylediğimde hepsi bana üzgün gözlerle baktı. Pişman olmuş olabilirler mi? Belki de benden özür dilerler ne dersin? Şaka yapıyorum dileseler bile affetmem. Yani sanırım

1 Temmuz 2021

Son bir kaç günde neler oldu tahmin bile edemezsin. Hyunjin ile barıştık! Sahilde onunla konuşurken resmen bayılacaktım ayaklarım yerden kesildi. Biz beraber olduk günlük inanabiliyor musun! Onun kokusunu bile sonsuza kadar alamayacağımı düşünüyordum. Ama şuan sevgiliyiz. Umarım rüya değildir yoksa çok ağlarım. Artık ağlamak istemiyorum. Neyse günlük hoşçakal en yakın zamanda geri geleceğim!

12 Ağustos 2021

Uzun zamandır yoktum özür dilerim. Hayatımın en mutlu günlerini yaşamakla meşguldüm. Jinnie'm on gündür yanımda değil bu yüzden biraz mutsuzum ama dört gün sonra geliyor! Sonunda kavuşacağız. Umarım o gelesiye kadar iyileşirim. Son üç gündür bu beden benim değilmiş gibi hissediyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Belki de Jinnie'mi düşünmektendir ne dersin günlük? Tenim bembeyaz gözüküyor. Bu çocuk fazlasıyla dengemi bozmuş onsuz bir ölü gibiyim kkkkk. Neyse günlük ben uyumaya çalışacağım görüşürüz.


Jinnie'm

Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Umarım bu yazdığımı okumak zorunda kalmazsın ve ben hızlıca yok ederim. Ama yine de okuyorsan. Özür dilerim sana verdiğim sözü tutamadım. Yemin ederim çok çabaladım ama olmadı. Vücudum artık bu aptal hastalıkla mücadele etmiyor. Bu yazı dışında tüm sayfaları koparıp atacaktım ama bir şey beni engelledi. Onları okumanı gerçekten istemezdim özür dilerim. Ben sözümü tutamadım ama lütfen sen tut Jinnie'm. Ailen için devam et benim için devam et. Tekrar aşık ol bir aile kur. Hayallerini asla bırakma bebeğim. Seni her zaman izliyor olacağım hiç bir zaman yalnız olmayacaksın söz veriyorum. Sen de benim gibi sözünden dönme lütfen. Ölmüş olsam bile seni sevmeye devam edeceğim sevgilim.

15.08.21
Yongbokie <3

Elinden kayıp düşen defteri umursamadan çığlık atarak ağlamaya başlamıştı. Felix'in artık mücadele edemeyeceğini hissedip ona söyleyemesinin nedeni onu endişelendirmemek içindi. Bunu biliyordu. Olanlardan sadece kendini suçluyordu.

"Sen-i g-geri ist-tiyorum me-leğim lütf-en bu-nlar ka-abus ols-un"

Günlükte yazanlar sadece bu kadar değil ben sadece önemli olan kısımları yazdım.


𝐈 𝐍𝐞𝐞𝐝 𝐒𝐨𝐦𝐞𝐛𝐨𝐝𝐲 [𝐇𝐲𝐮𝐧𝐥𝐢𝐱]  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin