Yanlış numara | Texting

2.5

Gaye: Neden insanlar bu kadar acımasız?
Gaye: Neden bu kadar kötü kalpliler?
Gaye: İnsanların mutluluğunu paylaşmak yerine neden mutluluğu boğazına dizerler ki?

Baran: insan böyledir.
Baran: alışmamız lazım insanların bu hallerine.

Gaye: alışmak istemiyorum.
Gaye: ben artık çok yoruldum. Kendimi ifade etmeye çalışmaktan, sürekli eleştirmekten ve en önemlisi tek başıma olmaktan.

Baran: tek başına değilsin sen. Hem hayatında bir sürü insan var.
Baran: ailen var, kızlar var, ben varım.

Gaye: kuru kalabalık değil de ne?
Gaye: bazen kendimi kalabalığın içinde bile o kadar yalnız ve mutsuz hissediyorum ki.
Gaye: aslında kimse yok. Hiç kimse yok benim etrafımda.
Gaye:  zaten kimsenin samimi olduğuna da inanmıyorum.

Baran: bırak onlar samimi olduklarını sansınlar. Sen sonuçta kimin ne olduğunu biliyorsun.

Gaye: kaçıp gidesim geliyor bazen. Kimsenin olmadığı bir yerlere ama tek başıma kalmaktan da korkuyorum.

Baran: çünkü kafanın içindeki şeylerden asla kaçamıyorsun. Sadece bulunduğun ortamdan kaçmak senin konumu değiştiriyor.

Gaye: şimdi bir sigara yakacağım uzun zaman sonra.
Gaye: odamın balkonun demirlerine uzatacağım ayaklarımı.
Gaye: sonra gözlerimi kapatacağım ve düşüneceğim. Hayallerimi, umutlarımı ve seni. Hiç görmediğim seni.

Baran: şimdi bende yaktım bir sigara.
Baran: verandaya çıkıyorum birazdan.
Baran: ben gözlerimi kapatmayacağım ama bende seni düşüneceğim. Gözlerim açıkken bile yanımda olmanın hayalini kuracağım.

Gaye: yan yana hayal kurduğumuz anlar da gelecek mi acaba?

Baran: hayallerimizin ucu eninde sonunda birbirine dolanır nasıl olsa.
Baran: birinde olmasa birinde karşımıza denk gelir. Umutla bakarız onlara.

Gaye: şiir gibi konuşuyor ha
Gaye: ben bu gece duygusalım biraz.

Baran: eşlik ederim her türlü sana.

Gaye: canımın sıkıntısı seni de sarar sonra.

Baran: bir bir dermanın her türlü derdine razıyız.

Gaye: içindeki maço ne zaman dışarı çıkacak diye bende bekliyordum da çok zaman geçmedi.

Baran: içimde akan kanı durduramıyorum ne yapayım?

Gaye: haahahha aksın bakalım.

Baran: seni ne üzdü?

Gaye: aslında hiçbir şey. Hani bazen durup dururken gelirler ya.
Gaye: bir şey olsa da ağlasam hissi.
Gaye: bugün o moddayım ama kimse de bir şey demiyor. Ağlamak istiyorum.

Baran: sebepsiz yere ağlayacak olmanı desteklemiyorum.

Gaye: bende ama elimden de bir şey gelmiyor ki.

Baran: kaç gel yanıma.

Gaye: İstanbula mi?

Baran: evet.

Gaye: ciddi misin?

Baran: evet çok ciddiyim. Hem nereye kadar birbirimize karşı duracağız ki. Sonuçta sende bende birbirimizi görmek istiyoruz.

Gaye: ben bunu bir düşüneyim.

Baran: düşünme. Hemen karar ver. Çünkü düşünürsen eminim ki sen vazgeçersin.

Gaye: hemen karar da veremem ki.

Baran: bekliyorum senden güzel bir haber.

Gaye: bu gece benim depresyon gecemdi oysaki.
Gaye: şimdi ise acaba gitsem mi gecem olacak.

Baran: en azından faydalı bir şey olacak.
Baran: geçene aksiyon kattım. Daha ne istersin?

Gaye: canının sağlığını.

Baran: hadi bakalım o zaman. Gece başlasın.

Gaye: başlasın bakalım gece.

Baran: iyi düşün, iyice karar ver sonra da güzel bir uyku çek.

Gaye: tamam, öyle yapacağım.
Gaye: iyi geceler...