I Have A Sugar Daddy

17

"If you want something, just call me, okay?"

Tumango ako kay Song at tinignan niya si Tom na ngayon ay nakahiga na sa kama nito. Napabuntonghinga naman siya at ngumiti sa akin. Lumabas na siya sa kwarto tsaka ay ako naman tinitigan lang si Tom.

Maging matatag ka, Tom.

Tumayo na ako at aalis muna sana dahil kukuha lang ako ng tubig at gamot niya ngunit nagulat ako nang hinawakan niya ang palapulsuhan ko kaya napatingin ako sa kaniya. Dahan-dahan niya iminulat ang kaniyang mga mata at tsaka ay ngumiti gamit ang mapuputla niyang labi.

I stop myself from crying, seeing him like this makes me want to love him and stay by his side. I want to do something for him. Siya nalang palagi ang gagawa ng bagay na nakabubuti sa akin. Kaya ngayon, gusto kong ako ang mag-aalaga sa kaniya.

"Shh, I'm okay..." he said weakly. Anong okay sa lagay na yan?

Yumuko ako dahil hindi ko mapigilan ang luha ko. Gamit ng isa kong kamay ay pinahid ko ito. Naramdaman ko naman ang dahan-dahang paghila niya sa akin at tsaka ang dahan-dahan niyang pag-upo sa kama. He opened his arms and smile.

"I'll give my baby a hug!" nakangiti niyang ani pero halata sa mukha niya na nahihirapan parin siya sa kalagayan niya. Sinandal ko naman ang ulo ko sa dibdib niya at niyakap niya ako. Hinahaplos- haplos niya ang aking buhok.

"My baby is sad..." he murmured like a baby. I bit my lower lip to stop myself from crying. This is what I say. This is the reason why I fell for him.

Natatakot ako.

Natatakot akong masanay sa mga paganyan niya dahil alam kong matatapos rin ito at ayoko non. Gusto kong nasa tabi ko lang siya palagi. Hindi ako bulag upang hindi malaman ang kalagayan niya. Alam kong nahihirapan na siya. Alam ko ang kalagayan niya kaya gusto kong manatili palagi sa tabi niya.

Hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at tsaka ay tinitigan niya ako diretso sa mata. Umiwas ako dahil hindi ko kayang makipagtitigan sa mga mata niyang dahilan ng pagkahulog ko sa kaniya.

"Love, look at me." he said.

Kahit na ayaw ko, pinilit kong tumingin sa kaniyang mga mata. Tumulo ang luha ko at agad naman niya itong pinahid.

"Smile for me, baby..."

I can't.

"Panny, I'm not going to die. I'm strong!" he jokingly chuckled pero nawala naman agad iyon dahil sa napansin niya ang hindi ko pagngiti.

"As long as I'm alive, I'm still yours and you're still mine."

"Tom..." iniligay sa sa bibig ko ang hintuturo niya para pigilan niya ako sa kung ano man ang sasabihin ko.

"You don't have to say anything, just smile for me and be strong, okay?"

I can't smile.

Paano ako ngingiti sa sitwasyon na ito? Masakit sa parte ko. Paano kung bigla-bigla nalang siyang mawawala?

"Stop overthinking, I'm always here. Hindi nga ako mamamatay." he said.

Yumuko lang ako at hindi lamang nagsalita. Hinayaan ko ang sarili ko na maiyak.

I don't think it'll be easy for me to let him go. Not now, not yet.

He kissed me so I close my eyes and let my tears flow down on my cheeks.

"I want to have time with you, you and me, together." he said. Ako rin. Gustong-gusto ko yun. Matapos ang selosan na naganap sa aming dalawa parang gusto ko matawa dahil hindi naman pala iyon kailangan.