His Beastful Ways

Chapter 21

"Ash!!" malakas kong sigaw, tumakbo ako ng mabilis papalapit sa kanya. Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ako, he urges that grin as he watch me run to him.

Hindi ko mapigilang ngumiti habang papalapit sa kanya, pagkalipas ng ilang linggong kasama siya, hindi ko ipagkakaila na masaya ako tuwing kasama siya. "Tapos na ang klase mo" sambit ko pagtigil ko sa tabi niya.

He smiled and we both started walking together, "Yup, how bout' you, did you finish your project already?" he asked. Tumango ako at nakangiting tiningnan siya, "Thank you sa pagturo sa akin, natapos ko ng mas maaga kesa sa inaasahan ko hahaha" I said.

"No, problem" he whispered, I face him, block his way and smile in front of him, "Ano one more?" I asked and winked at him while pouting my lips.

He fixes his glasses, hid those small smiles from me, kaya mas lumapit ako sa kanya, "You're smiling, ibig bang sabihin niyan? One more?" pangungulit ko, he avoided my gaze before he nodded and acted cool.

Dahil doon natawa ako at hinawakan ang kanyang braso, "One more, let's goooo" masigla kong sambit, itinaas ko pa ang aking kaliwang kamay na parang super hero bago hinila siya palabas ng university.

He was just smiling at me the whole time, and I admit that those smiles make me smile too.

Pumunta muli kami sa chibug line at doon kumain, "Here, mukhang kulang pa sayo yan haha" he said while he's mouth is filled with fishball, binigay niya sa akin ang kwek-kwek na binili para sa sarili ng mapansing paubos na ang akin.

"Magpalit na lang tayo" sambit ko at ibinigay sa kanya ang fishball na binili ko, he chuckled and swap food with me, "Mabigat ba yan?" tanong ko at tiningnan siya, he confusedly looks at me and ask. "Ang alin?" he asked.

"Yong kamay mo mukhang mabigat, gusto mong hawakan ko?" nakangiti kong sambit, imbis na kiligin ay tumawa siya ng malakas, "Hahahahaha" natawa na lang din ako, dahil pati ako nacornihan sa sinabi ko.

"That's good hahahha, give me more" he said, tumango ako at muling nag isip. "Kiss me if I'm wrong, but I know dinosaurs do exist" sambit ko.

"Oh god, hahahaha you got me that" he said, "Oh, ano mali ba ako? Kiss mo na ako" sambit ko at inilapit sa kanya ang aking pisngi, pero imbis na halikan ako, he held my chin, make me face him and wipe some sauce on the side of my lips.

That caught me off guard, and watching him wiping my lips makes my heart beat so fast.

"Are you a bank loan?" he asked out of nowhere, "Bakit?" wala sa sarili kong sambit, sobrang bilis at lakas ng tibok ng puso ko.

"Because you have my interest" he whispers, slowly letting go of my chin while smiling at me. Hindi ako nakapagsalita kaagad sa pagkat hindi nagsink in sa akin ang kanyang sinabi, hindi parin tumitigil sa pagtibok ang aking puso.

Wag mong sabihin na ikaw ang unang nahuhulog Jan! Tumigil ka! "Ah.. ahahhaha ang galing mo don ah, ako naman ulit" naiilang kong sambit pero pilit kong ipinakita sa kanya na walang epekto ang sinabi niya sa akin, dahil sa larong ito siya dapat ang mahulog sa akin at hindi ako.

"Peanut ka ba?" sambit ko, kunot noo siyang tumingin sa akin at hinintay ang susunod ko'ng sasabihin, "Kasi peanut-titibok mo ang puso ko" I said showed him a heart shape fingers.

"That's so lame hahahhahahaha" panay ang kanyang pagtawa, dahil doon, patuloy kaming nagtawanan hanggang sa maubos namin ang pagkaing binili namin. "You'll stay here, I'll just get us some drinks, my treat" he said, fixing his glasses before he stood up and walked towards the drinks stall.