Payitahtın Sultanı

Yirminci Bölüm

Dilruba ve arkadaşları birkaç gün payitahtta şehzade Mustafa'nın gelişini beklediler. Şehzade Mustafa'nın geldiği haberini aldıktan sonra hünkarın askerleriyle kervanları birleşmeden şehzadenin kervanına yetiştiler. Kervanın önünü kestiler.

Furkan - Ağalar şehzade Mustafa'nın malumatı var. Kervana katılmamız icap eder.

Ağa1- Bekleyin.

Görevli ağalar şehzadenin yanına giderek haber verdiler. Şehzade Mustafa sakince bulunduğu arabadan inip gelen atlılara doğru yöneldi. Atların üzerindekileri görünce hızını arttırdı.

Şehzade - Ooo Hatice Hatun gözlerimiz yollarda kaldı. Gelin bakalım bu tarafa.

Dilruba işitebileceği tüm azarlara karşı yol boyu cevaplar düşünmüştü ancak o anda hepsi aklından uçup gitti. Şehzade Mustafa'nın gözlerindeki hiddet vücudunun tümünde etki edecek bir ürpertiye neden olmuştu. Dilruba şehzadeye yaklaştıktan sonra şehzade başıyla  daha sakin bir yeri işaret etti.

Şehzade - Nasıl böyle bir şeye cürret edersin Dilruba!!! Kaçtığın yetmezmiş gibi üzerine Amasya'ya gidiyorsun. Üstelik her şeyi önceden düşünerek arkamdan ne işler çevirmişsin!!!

Dilruba - Şehzadem ben....

Şehzade - Kes sesini Dilruba!! Dairemde mühürlü belge bile hazırlamışsın! Mehmet'in vefatında da parmağın var öyle değil mi Dilruba?

Dilruba - Şehzadem ben....

Şehzade - Sen nasıl bir canavara dönüştün böyle!!!

Dilruba - Bu canavarı onlar yarattı! Sonuçlarına da katlanmak zorundalar.

Şehzade - Sen katil oldun Dilruba!!

Dilruba - Ben babamı Allah'ın cezası bir koltuk yüzünden kaybettim. Ve şimdi ona hak eden biri oturmak zorunda! ZORUNDA!!!

Şehzade Mustafa bir anda sakinleşti.
- Bundan sonra yalnız olacaksın Dilruba. Yanındaki arkadaşların derhal Trabzon'a geri dönecek.

Dilruba - Onları benden uzaklaştırmanız bırakın beni durdurmaya yavaşlatmaya bile yaramayacak. Tahtın üzerinde sizi görmeden durmayacağım.

Şehzade ağalara dönerek seslendi - Hatice hatunu Züleyha sultanın arabasına yerleştirin. Sizler de derhal Trabzon'a dönün. Aksi bir emrime kadar da asla saraydan çıkmayın.

Furkan - Emredersiniz Şehzadem.

Dilruba - En azından vedalaşmama izin verin.

Şehzade başıyla izin verdi.

Dilruba arkadaşlarına yaklaştı ve hepsine teker teker sarıldı. Furkan'ın kulağına yaklaşarak
- Savaşa hazır bekleyin. Yola çıkacağımız vakit size haber göndereceğim.

Furkan - Lakin şehzade...

Dilruba - O şehzadeyse ben de sultanım üstelik izin belgemiz de var. Beni sizden ayırarak durduramaz.

Furkan -  Tamam.

Dilruba arkadaşlarının atlarına binişini seyretti.
- Beni kendinizden habersiz bırakmayın. Kendinize dikkat edin.

Lokman - Biz de haber bekliyor olacağız.

Sadece Dilruba kaldığında bir ağa yanına gelerek kendisini Züleyha sultanın arabasına doğru yönlendirdi.
Önlerinde saraya girmek için çok az bir yol kalmıştı.

Dilruba - Züleyha Sultan saraya geldiğimizde benim dilsiz olduğumu söylerseniz iyi olur. Zira sesimden beni tanıyabilirler.

Züleyha - Peki zor olmaz mı sultanım? Konuşmadan nasıl duracaksınız?