Ahsen Dila Ergün
Yalnızlığında kaybolmuş , sessizliğinde boğulmuş , toprağa verdikleri ile birlikte gömülmüş , kimseye boyun eğmemiş bir kadın...
Bir mafyanın en güvendiği insan , onun asistanı...
Patronundan başka kimsesi olmayan Ahsen Dila'nın iki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başladığınız tarih köşesi!
Selam canlarım! Bu hikaye acılarını maskelerinin ardına gizleyen herkese ve gelecekteki bana ithaf edilmiştir.
Gelecekteki ben , umarım maskeni indirmeyi başaramamışlardır!
1.Bölüm *Bizler kendimizi de birbirimizi tanıyamaz olmuştuk...*
Milyarlarca insan , her birinin yüzünde farklı bir maske... Kimisi üzüntüsünü , kimisi kırgınlığını , kimisi kızgınlığını , kimisi ise nefretini gizlemek için takmış bir maske... Belki de birden fazla maske...
Artık o kadar alışmıştık ki kendimizi olmadığımız gibi göstermeye , kimi zaman kendimizi bile tanıyamaz , ne hissettiğimiz bilemez olmuştuk.
Patron onlar için ne ise ben de onlar için o idim onlara göre çünkü.
Emin adımlarım asansöre geldiğinde zaten katta olan asansöre büyük adımımla girmiş ve yönetici katının tuşuna basarak kapının kapanışını dümdüz bakışlarım ile izlemiştim.
Ben de o maskelerin ardına sığınanlardan biriydim. Önceden sadece insanların yanında kullandığım maskem bir japon yapıştırıcısı edasıyla yüzüme yapışmış , benliğimi ele geçirmişti adeta.
Asansörün kapanmasıyla üzerimdeki bakışların gitmesinin rahatlığını gevşeyen kaslarımda hissederken aynaya dönerek üzerimdeki kısa etek ve siyah askılı cropa çeki düzen vermiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
