Ahsen Dila Ergün
Yalnızlığında kaybolmuş , sessizliğinde boğulmuş , toprağa verdikleri ile birlikte gömülmüş , kimseye boyun eğmemiş bir kadın...
Bir mafyanın en güvendiği insan , onun asistanı...
Patronundan başka kimsesi olmayan Ahsen Dila'nın iki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.Bölüm *Biz...*
"Dila , şu bebeğe bak. Çok tatlı değil mi?" Diye hevesle ileride kucağında bir kız bebekle oturan adamı göstermişti.
"Evet , çok tatlı." Dediğimde elimi tutup bana dönmüştü.
"Bizim bebeğimiz de böyle tatlı olur değil mi?"
"Evet , olur. Sonuçta benim gibi tatlı bir annesi var. Tatlı olmayacak da ne olacak?" Dediğimde 'Bu neydi?' adlı bakışlarını bana atarak tekrar bebeğe dönmüştü.
"Barkın ve Ahsen Ateş."
İsmimizi duymam ile Barkın'a dönmüştüm. Daha evlenmemize 24 saat vardı ama hastaneye kaydı Ateş soyadı ile yapmıştı.
Bana kocaman gülümseyerek konuşmama izin vermeden elimden tutup kaldırmıştı.
Hemşirenin yanına gittiğimizde güler yüzle bize doktorun odasına kadar eşlik etmişti.
İçeri geçtiğimizde küt saçlı , minyon bir doktor bizi karşılamıştı.
"Hoşgeldiniz Ahsen Hanım ve Barkın Bey. Lütfen şöyle geçip oturun." Dediğinde masasının karşısındaki ikili koltuğa oturmuştuk.
"Bir şey içer misiniz?" Dediğinde ben cevap vermiştim.
"Ben bir şey içmem fakat Barkın için bir bardak su alalım. Şu sıralar duygularına hâkim olmakta zorluk çekiyor da." Dediğimde doktor kıkırdamıştı.
"Sıla Hanım , siz söyleyin normal değil mi? Sonuçta baba olacağım..."
"Tabii ki normal Barkın Bey. Anne olmak gibi baba olmak da çok özel bir duygudur. Siz yine çok iyisiniz. Daha önce o kadar çok ayılıp bayılan baba adayı ile karşılaştım ki..."
"Gördün mü Dila'm? Ben gayet normal tepki veriyorum." Dediğinde gülüp elini tutmuştum.
"Gördüm , gördüm sakin ol. Sadece takılıyorum sana."
O sırada Sıla Hanım araya girmişti.
"İsterseniz daha fazla beklemeden ultrasona geçelim." Dediğinde içimi tarifsiz bir heyecan sarmıştı.
"Geçelim , hemen geçelim!" Diye ayaklanan Barkın ile Sıla Hanım ile ben de kalkmıştık.
Sıla Hanım'ın göstermesi ile ultrason odasına geçmiştik.
"Siz karnınızı açın ben son şeyleri halledeyim. Yeteri kadar su içtiniz değil mi?" Dediğinde ben sedyeye yatarak cevap vermiştim.
"Üç şişe bitirdim dediğiniz gibi."
"Süper , hemen geliyorum."
Benim yatmam ile Barkın başıma dikilmiş ve sweatimin eteklerinden tutarak dikkatle göğüsüme kadar sıyırmıştı.
