Ahsen Dila Ergün
Yalnızlığında kaybolmuş , sessizliğinde boğulmuş , toprağa verdikleri ile birlikte gömülmüş , kimseye boyun eğmemiş bir kadın...
Bir mafyanın en güvendiği insan , onun asistanı...
Patronundan başka kimsesi olmayan Ahsen Dila'nın iki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13.Bölüm *Yanlız değildik...*
Sabah Barkın'ın ısrarla çalan telefonu gözlerimi aralamama sebep olmuştu.
Dün gece koltukta uyumuşum fakat şu an yatağın neredeyse tamamını kaplamış bir şekilde yatıyordum.
Barkın'ın telefonu çalmaya devam ederken onun odada olmadığını düşünerek toparlanmış ve yatağın kenarından ayaklarımı sarkıtmıştım.
Tam ayaklarımı yere baktığımı sanarken hissettiğim yumuşaklık ile küfür ederek kendimi yatağa geri atmıştım.
Yavaş yavaş olanları algıladığımda ise kendi alnıma bir şaplak geçirmiştim.
Bahtsız Bedevi Barkın'ı , gece yataktan atmış olmalıydım.
Yerde yüz üstü boylu boyunca uzanmış olan Bahtsız Bedevi'ye basmamaya çalışarak ayağa kalkmış ve çalan telefonu elime almıştım.
Kapıdaki güvenliklerden biriydi.
"Barkın Bey , kusur bakmayın bu saatte rahatsız ediyorum ama eve ısrarla girmek isteyen bir grup adam var. Kendileri Ahsen Hanım'ın kardeşleri olduklarını iddia ediyorlar."
"Ben Ahsen. Alın içeriye , ben ilgilenirim. Haber verildiğiniz için teşekkürler."
"Rica ederim efendim."
Telefonu kapattıktan sonra yerde ölü gibi uzanan Barkın'ın yanına , karnıma dikkat ederek çökmüştüm.
"Bahtsız Bedevi , kalk! Kayınbiraderlerin seni görmeye gelmiş." Dediğimde büzüşmüs dudağından zorlukla birkaç kelime çıkartmıştı.
"İyi yapmışlar. Gördülerse geri gitsinler." Dediğinde gülmüş ve dayanamayarak yanağını öpmüştüm.
"Oh." Dediğinde daha çok gülmüştüm.
Şişik gözleri , kızarmış yanakları ve büzüşmüş dudakları ile gözüme çok tatlı geliyordu.
"Hadi kalk yerden. Uyuyorsan yatakta uyu. Hasta olacaksın. Kayınbiraderlerin de sonra görsün seni." Dediğimde tek gözünü açmıştı.
"Kayınbirader ne alaka yavrum?"
"Buraya gelmişler. Ben de bilmiyorum." Dediğimde oturur hale gelmiş gözlerini kısıp tuhaf bir gülümseme ile bana bakmıştı.
"Neyse onu boşver de , sen beni mi düşündün?"
"Tabii yani. Düşünmeyeyim mi? Hem atmışım seni yataktan. Hasta olacaksın benim yüzümden." Deyip yüzümü astığımda elimi tutup dudaklarına götürmüştü.
İç çekerek elimin üstünü öpmüş ardından da yüzüme yaklaşarak kafasını boynuma gömmüş ve şah damarımdan öpmüştü.
"Kurban olurum ben sana. Senden gelecek her şeye razıyım ben. Hem sert yerde yatmak da lazımmış arada. İyi geliyormuş. Beni üzen tek tarafı mis kokundan ayrı kalmak oldu yavrum." Dediğinde boynuma değen dudakları yüzünden huylanarak kıkırdamıştım.
