Ahsen Dila Ergün
Yalnızlığında kaybolmuş , sessizliğinde boğulmuş , toprağa verdikleri ile birlikte gömülmüş , kimseye boyun eğmemiş bir kadın...
Bir mafyanın en güvendiği insan , onun asistanı...
Patronundan başka kimsesi olmayan Ahsen Dila'nın iki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12.Bölüm *İyi ki...*
"Evet , dediğim gibi geri çekilmiyoruz. Yarın ihalede görüşmek üzere." Diyerek telefonu kapattımda Barkın çatık kaşlarla bana bakıyordu.
"Ne dediler?"
Geçen ay girdiğimiz ihaleden çekilmemiz için rakip şirket günlerdir arayıp çekilmemiz için başka bir iş teklif edip duruyordu.
"Aynı şeyler. Çekilin de çekilin. Girdiğimiz ihaleden çekilemeyiz valla hiç kusura bakmasınlar." Dediğimde gülmüştü.
"Hayatım çok da sert çıkışma , adamlar sektörde yeni. Belli ki bizi iyi tanımıyorlar."
"Beni alakadar etmez. Onlar da iş teklif ettiği adamları araştırsaymış ben ne yapayım?" Dediğimde kafasını iki yana sallayarak 'Bu olmamış.' bakışı atıyordu.
"Neyse şimdi sen onu boşver artık eve girelim. Ayıp olacak." Dediğinde biyolojik ailemin evine yüzümü buruşturarak bakmıştım.
Bu ev beni neden sizce geriyordu.
Ne kadar geri gitmek istesem de zorlukla eve ilerlemiş ve kapıyı çalmıştık.
Kapı açıldığında bizi karşılayan Asu Hanım gülümsüyordu.
"Hoşgeldiniz!"
Ben ağzımın içinden "Hoşbulduk." Diye mırıldanırken Barkın daha anlaşılır konuşmuştu.
Evime gitmek istiyorum!
Bizi içeri davet ettiğinde tam geri dönmek için hazırlanıyordum ki Barkın elimi tutarak içeri sokmuştu.
Saraydan hallice olan evin salonuna sonunda ulaştığımızda tam kadro herkesin burada olduğunu görmüştüm.
