BÖLÜM: ٦ | MÜLTEKÂ

1.4K 194 604
                                    

بسم الله الرحمن الرحيم

Bismillahirrahmanirrahim

(Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adıyla)

(Rahman ve Rahim Olan Allah'ın Adıyla)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Selamünaleyküm 🌺

Bölümün Ayet-i Kerime'sinden de anlaşılacağı üzere kalpleri ısındıran bir bölümle geldim. Oylarınızı bırakıp hemen geçebilirsiniz. Keyifli okumalar!

🗝️ BÖLÜM: ٦ | MÜLTEKÂ* 🗝️
{*kavuşma}

Âmine laptopunu ve kitaplarını alarak merdivenlerden inmeye başladı. Hamza Binbaşı'nın evlerinden çıktıklarından bu yana ağzını bıçak açmamıştı. Sürekli düşünüyordu.

Doğru olabilir miydi?
Fatıma babasına ihanet etmiş olabilir miydi?
Bir babaya nasıl ihanet edilirdi!
Şimdi ne yapacaktı?

Henüz emin değildi. Fatıma'nın bir suçu yoksa ve Âmine onu ele verirse bu onun hayatını bitirebilirdi. Zira elalem denilen topluluk ne kadar adı temize çıksada bu yaftayı bir ömür boynuna takarlardı.

Evlerinin dış kapısına ulaştığında düşüncelerini bir süre rafa kaldırdı ve büyük ahşap kapıyı açtıktan sonra dış merdivenlerden inmeye devam etti. Arkadaşı Hafsa onu bahçede ki kamelya da bekliyordu. Bugün tekrar Fatıma'yla konuşmayı deneycekti ama öncesinde Hafsa'yla zaman geçirmek istiyordu. Zira Hafsa'yla her zaman görüşemiyordu. Bu fırsatı kaçıramazdı.

Hafsa, Âmine'yle akrandı. 24 yaşındalardı. Âmine Dilbilimi'nden yeni mezun olmuşken, Hafsa ise edebiyat fakültesini ikinci sınıfın sonunda babası yüzünden yarım bırakmak zorunda kalmıştı. Âmine'yle birlikte bölüm yazmak birlikte yaptıkları keyifli faaliyetlerden biriydi. Bu bahanesi olmasa dahi Âmine ve Hafsa çok yakın arkadaşlardı. Hafsa, Aladağ'lar konağına gelmeyi bir lütuf olarak görüyordu.

Çünkü; babası ona Âmine ve ailesiyle görüşmeyi yasaklamıştı.

Hafsa'nın babası Reşad paşaydı.
13 yıl önce görev gereği buraya geldiklerinde karargâha yakın olduğu için yan konaklarını almışlardı. Gerçi daha sonra Aladağ'ları tanıdıkça aldığı güne lanet etmişti. Hafsa ise bilakis hergün onları buraya getirten Rabbine hamd ediyordu.

Reşad bey dinsiz bir adamdı. Ve benliğinde her türlü haramı taşıyan biriydi. Hafsa ise Âmine'yle vakit geçirdikçe hiç duymadığı yaratılış sebebini öğrenmiş ve Rabbini razı etmek adına günden güne babasına ters düşen faaliyetlerde bulunmaya başlamıştı. Hatta tesettüre dahi girmişti. Bunu babası öğrendiğinde çok zor günlerden geçmişti. Şiddet bile görmüştü. Bu hep o yobaz zihniyetlilerin eseri deyip Âmine ile görüşmesini engellemek için Hafsa'yı eve kilitlemişti o günden sonra. Ve bu hâlâ öyleydi.

HEMSÂYE (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin