" သူႀကီးသားေလးလည္းမလာပါလား သား "
" သူ , သူႀကီးကအလုပ္ေတြခိုင္းထားလို႔
အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတယ္တဲ့ အေမ "
ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့အေမကေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ ။
အေမကေမးလို႔သာ မုသားသံုးေျဖလိုက္ရေပမယ့္
အမွန္ေတာ့ သူႀကီးခိုင္းလို႔ေမာင္တစ္ေယာက္ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနသည္ကတကယ္ဟုတ္,မဟုတ္
မေသခ်ာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီေမာင္မလာတာ
ႏွစ္ရက္႐ွိေနၿပီဆိုတာကေတာ့ေသခ်ာေနသည္ ။
အရင္ကဒီလိုမဟုတ္ အခ်ိန္တိုင္းအခ်ိန္တုိင္း
အိမ္မျပန္လို႔ျပန္ဖို႔ကိုအတင္းေျပာေနရသူက
ဘာမွန္းမသိပါပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမလာခဲ့တာ
ႏွစ္ရက္တိတိ ။ ကြၽန္ေတာ္ကသြားျပန္ေတာ့လည္း
ေမာင့္က္ုိမေတြ႔ရ ။ သို႔ရာတြင္ ေမာင္တစ္ေယာက္
တစ္ဖက္ရြာကုိေျခဆန္႔ေနသည့္သတင္းကိုေတာ့
ၾကားသိခဲ့ရသည္ ။
" အေမ သားအျပင္ခဏသြားဦးမယ္ေနာ္ "
" ေအးေအး "
ဦးတည္ခဲ့သည့္ေျခလွမ္းေတြက
ေမာင့္အိမ္ဆီျဖစ္သည္ ။ က်န္တာေတြထက္
ေမာင္ ေနေကာင္းက်န္းမာပါရဲ႕လားဆိုတာေလး ကိုေတာ့ပိုၿပီးသိခ်င္ရသည္ ။ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္
ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့နဲ႔ သြားေနတာတဲ့ဆိုၿပီး
ၾကားရသည့္သတင္းေတြက္ုိၾကားစကားလို႔ပဲ
ရင္မွာသိထားသည္ ။ ထိုၾကားစကားေတြေၾကာင့္
မဟုတ္မမွန္တဲ႔အေတြးေတြနဲ႔ ေမာင့္သစၥာ ေမတၱာေတြက္ုိမေစာ္ကားခ်င္ဘူး ။
" သာဒိုး.... သာဒိုး....ခဏ
ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
ေမာင့္အိမ္နားေရာက္ခါနီးေတာ့ အလ်င္စလို
တစ္ေနရာကိုသြားဟန္ျပင္ေနသည့္သာဒိုးကို
လွမ္းေခၚလိုက္ၿပီးအနားက္ုိသြားလိုက္သည္ ။
" ေမာင္ေရာ "
" ဟိုဘက္ရြာမွာ "
" အလုပ္ကိစၥ႐ွိလို႔တဲ့လား "
" မ႐ွိပါဘူး သူလားအလုပ္ကိစၥ႐ွိမွာ
ဘယ္တုန္းကအလုပ္,လုပ္တာက်လို႔ "
" ေအာ္.... အလုပ္ကိစၥ႐ွိလို႔ထင္ေနမိတာ "
" .... "
" နင္ေရာအခုေမာင့္ဆီသြားမလို႔လား "
" မဟုတ္ဘူး အာစရိကသူ႔ဆီမလာခိုင္းဘူး
ၾကည့္ရတာ ဟိုဘက္ရြာကရြာလူႀကီးသမီးက
ျပန္ေရာက္တာမၾကာေသးဘူးတဲ့ အရမ္းအရမ္း
လွတယ္ေျပာတယ္ အဲဆီမ်ားသြားသလား "
BẠN ĐANG ĐỌC
ေတာပန္းေလးမို႔ အ႐ိုင္းဆန္သည္ ။
Lãng mạnခူးဆြတ္ဖို႔မေလာပါနဲ႔ တစ္ခ်ိန္မွာအလိုက္သင့္ေႂကြက်ေပးပါ့မယ္ အဲအခ်ိန္က်ရင္သာ တယုတယနဲ႔ေကာက္ယူပါ ေမာင္ရယ္
