ေတာပန္းေလးမို႔ အ႐ိုင္းဆန္သည္ ။

သက္ဆုိင္သူ ေမာင့္အတြက္သာ

မနက္ကေနသာပါရက္နဲ႔ အခုေတာ့
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္မည္းေမွာင္လို႔ ။ အခုလို
အခ်ိန္မဲ့အခါမဲ့ ရြာေတာ့မည့္မိုးေၾကာင့္
လုပ္လက္စအလုပ္ေတြအျမန္လုပ္ေနရသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ႏွင္းႏွင္းမွာ မုိးက်မလာခင္ျမန္ျမန္ လက္စသတ္ေနေပမယ့္ ေဘးနားကရပ္ကာ စကားေျပာမျပတ္တဲ့သာဒိုးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ။ ဒီသာဒိုး အခုတေလာ
ေမာင့္ေနာက္မွာသိပ္မေတြ႔ရပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔နားမွာသာတဝဲလည္လည္ ။
အေၾကာင္းအရင္းက ႏွင္းႏွင္းေၾကာင့္ဆိုတာ
သာဒိုးကိုၾကည့္တာနဲ႔သိႏုိင္ေတာ့သည္ ။

" မိုးေတြရြာေတာ့မယ္ နင္မျပန္ေသးဘူးလား သာဒိုး "

မုိးရြာရြာေနပူပူသူဂ႐ုမစိုက္ ဟူေသာသေဘာႏွင့္ ေပကပ္ကပ္စကားဆက္ေျပာေနေလသည္ ။ သူ႔ဟာသူေျပာေနတာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ႏွင္းႏွင္းမွာေတာ့ သူ႔ကိုအေလးမစိုက္ႏုိင္ေပ ။ ဒါက္ုိလည္းသိရက္နဲ႔
သူ႔မွာလည္းမေမာႏုိင္ ။ ေမာင့္တုန္းကလည္း
ကြၽန္ေတာ္အေရးမလုပ္ေလ ေမာင္ကပိုဆိုးေလနဲ႔
ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို ေမာင္က အပိုင္သိမ္းသြားခဲ့သည္ ။ ေနာက္က်မွ
သာဒိုးကိုလည္းဆက္ႀကိဳးစားဖို႔
အားေပးပါဦးမည္ ။ ေတြးေနတာေတြထဲ
ေမာင့္အေၾကာင္းေလးပါလာေတာ့လည္း
ဒီရင္အစံုကလိႈက္ကာခုန္ေနျမဲ ။

" ေဆြးေျမ့ထင္ နင္ဘာေတြထျပံဳးေနတာလည္း "

ဘာမွမဟုတ္ေၾကာင္းကိုေခါင္းရမ္းကာ
ေျဖလိုက္သည္ ။ စိတ္ကူးထဲအေတြးေတြထဲေတာ့
ေမာင့္အေၾကာင္းေတြခ်ည္း ။ အျမန္လုပ္ေနရလို႔
ေမာေနတာေတြပင္ေပ်ာက္လို႔ ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ
လာမယ္ဆုိၿပီး ေမာင္ကေနာက္က်ေနျပန္ၿပီ ။
လာလမ္းေလးမွာမ်ားေရာက္ေနမလားဆိုၿပီး
လယ္ေဘာင္ကန္တင္းဆီကေန လွမ္းေမွ်ာ္
ၾကည့္မိသည္ ။

ေမာင့္အရိပ္အေယာင္ကု္ိမေတြ႔ရေပမယ့္
အနီးအနားကေကာက္ရိတ္သိမ္းေနေသာ
ရြာေတာင္ပိုင္းက မိခ်စ္စုတို႔အဖြဲ႔ဆီမွ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ကာေျပာေနေသာ
တီးတုိးစကားသံေတြကိုၾကားရသည္ ။
ေမာင္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းသည္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က
အခုထိေျပာေနၾကဆဲ ေဝဖန္ေနၾကဆဲ ။
ကြၽန္ေတာ္ကနားလည္ႏုိင္ပါတယ္ သည္းခံႏုိင္ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျဖစ္ေလးက
ဒီကလူေတြအတြက္ မျဖစ္စဖူးမၾကားစဖူးမလို႔
သူတုိ႔ေတြဘာေျပာေျပာ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့
ျပံဳးျပံဳးေလးသာတုန္႔ျပန္တတ္ေတာ့သည္ ။
ေမာင္ ကေတာ့မရ ။ ေျပာသည့္သူ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို
စိတ္႐ွိလက္႐ွိလုပ္ထည့္လိုက္ရမွေက်နပ္သည့္သူ။ ဒါေၾကာင့္ ရြာကသူေတြမ်ားဒီအေၾကာင္းကို
ေျပာခ်င္ပါရဲ႕ဆိုတာေတာင္  ေမာင့္ေ႐ွ႕မွာေတာ့ ေ႐ွာင္ၾကသည္ ။ သည္းခံတတ္ေသာ
ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာသာ အခုလုိေဖာက္သည္
ခ်ေတာ့သည္ ။