[9.BÖLÜM]

13.2K 597 432
                                    

Selammm

Nasılsınız?

Sınır:150 oy 300 yorum

ABİİİİ 7k OLDUK!!!!

TENK YU

Sınır geçsin diye sadece harfler, nokta veya random atmanızı istemiyorum.

Satır arası yorumlar ve bana gelen sorular olanları kabul ediyorum.

İyi okumalar 🐾

...

Araba durunca hastanenin önünde olduğumuzu fark ettim.

İçimdeki anlamsız yangın daha çok ortaya çıkıyordu. Bunun nedeni neydi? Bilmiyorum.

Serkan arabadan inince onu takip ettim. Hastaneye geldiğimizde direkt asonsöre doğru ilerledik.

Asonsör zaten katta olunca direkt bindik. Serkan üçüncü kata basınca asansör kapanmıştı.

Serkan'a baktığımda ellerinin titrediğini fark ettim.

Asonsör durunca asonsörden inip boş koridorda ilerlemeye başladık. Karşıda bir kaç kişi ve Kurtuluş'un oturduğunu gördüm.

Yanlarına vardığımızda  hepsinin bakışları bize döndü. Kurtuluş'un gözlerinde gördüğüm saf öfke bende de aynı duyguları besliyordu.

Yan tarafıma döndüğümde cama kaydı bakışlarım ve odanın içinde kablolara bağlı bir adet Devran'a.

Başında sargı vardı, kollarında sargı vardı ve karnında.

"Neyi var?"dedim cama biraz daha yaklaşarak.

"Kollarında kesikler, başı biraz sert direksiyona çarpmış ve karnında,"diyerek sustu.

Devamı yoktu.

Bakışlarımı Serkan'a çevirdim. O da Devran'a bakıyordu.

"Karnında ne?"

"Karnına demir saplanmış."

Duyduğum cümle yine hüzüne uğramama neden olurken kafamı eğdim.

Beni duyduğuna göre beni kurtarmaya mı geliyordu acaba? Sanmıyordum. Beni bir oyuncak gibi gören kişi neden beni kurtarmaya gelsin?

"Ne o sustun?"diyerek sert sesiyle konuştu Kurtuluş.

"Hiç, üzüldüm sadece."dediğimde güldü. Bunun derdi neydi?

"Üzüldün mü?"dedi gülerek. "Senin yüzünden burada!"

"Bunu ben istemedim! Bana suçluymuşum gibi davranma!"

BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin