BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNG

[27. BÖLÜM]

Selammm

Nasılsınız?

Sınır:70 oy 100 yorum

İyi okumalar.

...

Çığlık'ın Anlatımından
...

Düşünmek.

Şu son zamanlarda yaptığım tek şeydi. Olanları düşünmeden edemiyordum. Geçmişim beni kendine çekiyordu. Fakat kafamı dağıtmaya çalışıyordum.

Ve birkaç hisler.

Devran'a karşı bir şeyler hissettiğimin farkındaydım. 1 yılı geçkin süredir onların yanındayım ve ne kadar kötü şeyler yaşasakta güzel yanımız da olmuştu.

Hayatıma dönüp baktığımda Devran'ın yanında kendimi kötü hissetsem de ondan ayrı kalmak bana zor geliyordu.

Yanımda olsun istiyordum. Benden hiç ayrılmayacak şekilde. Peki ya o?

Onun bana karşı hisleri olduğunu sanmıyorum. Sadece bana iyi davranıyor. Beni kırmak istemiyor.

Bana karşı hislerinin olmasını çok isterdim. Onunla bir ilişki içerisinde olmak veya daha iyi şeyler.

Kapımın tıklatılması ile kafamı camdan çekip kapıya yönelttim.

"Gelebilirsin."diyerek bağırdım. Yatakta elimden geldiğince kendimi toparladım. Kendimi berbat hissediyordum bu sargı bezleriyle.

Kapı açılınca görüş açıma Kurtuluş girdi. Elinde ki tepsiyi kucağında bırakarak tekerli sandalyesiyle yanıma yaklaştı.

"Hiçbir zaman duymadığın için yine sana yemek getirdim."diyerek tepsiyi kucağıma bıraktı.

"Teşekkür ederim ama ben doyabiliyorum Kurtuluş."dedim.

"Kesinlikle doyuyorsun. Ben yalan söylüyorum."diyerek göz devirdi.

Ona göz devirip yemeği yemeye başladım. Sanırım Serkan yapmıştı yemeği. Çünkü Devran ve Kurtuluş yemek yapmayı bilmiyordu.

"Hızlı bitir. Tepsiyi geri götüreceğim."dediğinde ona döndüm.

"İki kaşık yemek var zaten. Zehir etmeden duramıyor musun?"dedim sinirle.

"Hayır."dediğinde omuz silkip yemeğime devam ettim. Şuan onunla uğraşacak değildim. Yemek daha önemliydi.

Aradan kısa bir süre sonra yemeği bitirmiştim. Kurtuluş tepsiyi kucağımdan alıp kendi kucağına koydu.

"Devran nerede?"diye sordum. Elleri sandalyesinin düğmesine giderek bana baktı.

"Şirkette. Bir şey mi oldu? Çünkü ben aramayacağım. Telefon yanında, sen kendin arayabilirsin. Bu konuda bana ihtiyacın yok, biliyorsun."dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Bu nasıl bir nefretti böyle?