BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNG

[21.BÖLÜM]

Selammm

Nörüyonuz?

Sınır:100 oy 150 yorum

İyi okumalar

🖤

...

3 HAFTA SONRA

Anahtarı delikten geçirip evin kapısını açmıştım. Evden içeri süzülüp, salona doğru ilerlemeye başladım.

Aradan üç hafta geçmişti. Üç hafta! Son mesajlaşmamızdan sonra Devran'dan bir haber yoktu. Ne kadar ulaşmaya çalışsam da olmuyordu. Serkan'a söylüyordum ama beni pek dinlemiyordu. Çünkü o da Devran'ın nerede olduğunu bilmiyordu.

Gözümden akan yaşla titrek bir nefes aldım.

Ben nefes alamıyordum artık. Yaşananlar kocaman bir kaya gibi üstüme düşmüştü. Rahat nefes alamıyordum.

Yerimden kalkıp bahçeye çıktım. Çardağa ilerleyip oturdum. Bacaklarımı kendime çekil kollarımı dizlerime doladım.

Güneşli havaya bakıp sessizce mırıldandım: "Yanına gelmek istiyorum anne."

Kafamı dizime yaslayarak etrafa baktım. Korumalar kendi halindeydi.

Elimde ki telefonu sıkıca tutuyor, bir mesaj bekliyordum. Devran'ın eksikliğini iliklerime kadar hissediyordum.

Evin büyük camın arkasında Serkan'ı görünce göz göze geldik. Yüzünde küçük bir gülümseme oluştu.

Camı açarak bahçeye adım attı. Yanıma doğru ilerledi. Tam karşımda durarak ellerini önünde birleştirdi.

"Üşümeniz an meselesi Çığlık Hanım. Lütfen içeri girin."dediğinde kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır."dedim sessizce.

"Böyle yaparak kendinizi yıpratıyorsunuz. Üzülmek bir çözüm değildir."dediğinde kafamı kaldırıp ona baktım.

"Sen hiç üzülmedin mi?"dediğimde güldü.

"Üzülmez olur muyum? Üzüldüm tabii. Fakat bunun bir çözüm olmadığını öğrendim."dedi gülümsemeye devam ederek.

"Devran'ı istiyorum."dedim inat akan sesimle. Ben onu istiyorum.

"Haber alamıyoruz Çığlık Hanım. Lütfen içeri girer misiniz?"dedi.

Ben tam konuşacağım sıra telefon çalınması ile hızla yerimden doğruldum. Serkan telefonunu açıp gözlerini benden kaçırdı.

"Evet buyrun."

"..."

"Tamam, geliyorum."diyerek telefonu kapattı.