BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNG

[30. Bölüm]

Merhabaaa

Nasılsınız????

İyi okumalarrrrr

.....

Karşımda ki kadın ablamdı. Yıllardır görmediğim ablam. Yeşil gözleri direkt bana bakıyordu.

"Çok güzelmişsin."dedim fısıltı ile. İfadesiz yüzü dediğim cümleyle gülümsedi.

"Sana benziyorum, ondandır."diyerek direkt bana sarıldı. Şaşkınlıkla kollarım iki yana düşünce gözlerim Devran'a takıldı. Yumruk etmiş elleri ile bize bakıyordu. Neden böyle davranıyordu, bilmiyorum.

Kollarımı kaldırıp bende ablama sarıldım. Gözlerimin dolmasına engel olamıyordum.

Sonunda ikimizde ayrıldık. Yüzündeki gülümseme ile bana bakarken ben de ona gülümsedim.

"Sonunda artık hep beraberiz kardeşim. Birlikte çok güzel şeyler yaşayacağız."dediğinde gözlerimin parladığına yemin edebilirdim.

"Öyle değil mi Devran? Bu arada teşekkür ederim, bizi bir araya getirdiğin için. Bazen çok iyi bir insan olabiliyorsun."diyerek ablam Devran'a döndü.

Heyecanla Devran'a baktığımda ifadesiz bir şekilde ablama bakıyordu. Kaşlarımı çattım. Neden böyleydi?

"Sağol."diyerek ablamdan gözlerini çekti.

"Bir kahve içeriz değil mi?"dediğinde kafamla onayladım.

Yanımızdan uzaklaşıp, odadan çıktı. Devran hızla bana doğru gelirken merakla onu izledim.

"Çok durmayacağız tamam mı? Kahveni içtikten sonra gidiyoruz."dediğinde şaşkınlıkla ona baktım.

"Derdin ne?"diye sordum. Bu hallerine anlam veremiyordum.

"Derdim yok Çığlık. Yarım saat sonra gidiyoruz. Hızlı davran."dediğinde sinirlenmiştim. Ben yıllardır ablamı görmüyordum, yarım saate ne yapabilirdik ki?

"Hayır Devran. Lütfen akşama kadar kalalım. Buradan çıktıktan sonra direkt Sahra'lara gideriz. Olmaz mı?"dediğimde sinirle yüzünü sıvazladı.

"Olmaz Çığlık. Gidiyoruz dediysem gidiyoruz!"dediğinde tam cevap verecekken ablam içeri girdi.

"Birazdan kahvelerimiz hazır olur. Hadi oturalım."diyerek odada bulunan koltuğa oturduk.

Devran'dan dolayı moralim bozulmuştu. Ablam olduğunu öğrendiğimde çok sevinmiştim, böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim ki.

"Ee Çığlık, hayatın nasıl gidiyor?"diye sordu ablam.

"Normal. Senin nasıl gidiyor? Neler yapıyorsun?"dedim.

"Benimki de normal gidiyor. İşlerim yoğun biraz."dediğinde sadece kafamı sallamakla yetindim.

Aradan yarım saat geçmişti ve biz hiç durmadan konuşmuş birazda olsa hasret gidermiştik. Saatin geç olduğunu anladığımda Devran'a döndüm.