BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNG

[28. Bölüm]

Selamm

Nasılsınız?

Sınır:60 oy 100 yorum

İyi okumalar

...

Hayat sürprizlerle dolu, diye bir laf vardır. Bu lafın altından kalkamıyordum artık. Nereye dönsem orada illa bir şey vardı.

Devran'ın dediği kelimeyle adeta karşısında donmuştum.

"Ablam mı?"dedim titreyen sesimle. Konuşmak bana zor gelmeye başlıyordu. Şaşkınlığım, konuşmamı eziyordu.

"Şaşırdın, biliyorum ama sakin olman gerekiyor."dediğinde yavaşça oturduğum yerden kalktım.

"Ne ablası? Neden bahsediyorsun sen?"dedim sinirle. O da benimle birlikte ayağa kalkıp karşıma geçti.

"Bir ablan var Çığlık. Kendisi yurtdışında."diyerek gözleri beni buldu Devran'ın.

"Yalan söylüyorsun!"dedim sesimi yükselterek. Artık bunlara inanmak istemiyordum.

"Yalan söylemiyorum."diyerek kollarımdan tuttu.

"Ablam yok benim! Olsaydı, dedem bana söylerdi."dediğimde kollarımı sıvazladı.

"Sakin ol Çığlık. Otur şuraya, sana her şeyi anlatayım."diyerek beni koltuğa yönlendirdi.

"Anlat!"dedim merakla yüzüne bakarken.

"Deden ölmeden önce bir adamına ablanın olduğuna dair kanıt bırakmış. Bir mektup ve bir kaç DNA testleri. Bunlara daha yeni ulaştım."dediğinde Serkan'a döndü.

Serkan elinde ki dosyayı bana uzattı. Elinden dosyayı alıp içine baktım. Önümdeki DNA testine baktığımda dediklerinin doğru olduğunu görmüştüm. Dosyanın sonunda duran mektubu elime aldım. İçinde ne yazdığını merak etsemde bir yandan da korkuyordum.

Derin bir nefes alarak mektubu açtım.

Sevgili torunum Çığlık'a

Bana kızacağına şimdiden bile hissediyorum kızım. Fakat bunu söylemeye sana yüzüm olduğunu zannetmiyorum. Annen ve baban sen doğmadan önce bir çocukları daha vardı, ablan. Baban benimle iletişimini kesmişti ve annen ile kendine ait bir ev bulup benden gitmişlerdi. Bunları sana daha önceden söylemek isterdim ama yapamazdım kızım. Baban düşmanlarının onları bulduğunu anlayınca ablanı bir yetimhaneye bıraktılar. Sonra da kaçtılar. Sen doğduktan sonra silahlı saldırı sonucunda öldürüldüler. Seni de yanıma almak zorunda kaldım. Ablandan haberim yoktu, sen lisedeyken ablanın olduğunu öğrendim ve onu yurtdışına yerleştirdim. Ablanı sana getiremezdim. Özür dilerim kızım, dedeni affet. Ablanı bul Çığlık ve yüzleşin. Sizi seviyorum

...

Okuduklarımla nutkum tutulurken titrek bir nefes aldım. Gözyaşlarım yanağımdan akıp giderken sadece elimde ki mektuba bakıyordum.