[11. BÖLÜM]

11.8K 540 536
                                    

Selammm

Nasılsınız?

Sınır:200 oy 300 yorum

10 K OLDUK!!!

TENK YU

Bebeklerim siz zaten satır arası yorum yaparsanız sınır geçiyor. Sınır geçsin diye nokta atmayın.

İyi okumalar 🐾

...

Şaşkınlıkla hâlâ yola bakıyordum. Ben mi hamileydim? Allah Allah. Benim neden haberim yoktu?

Telefon kapanınca arabayı sürmeye devam ettim.

Bu saçmalıkta nereden çıkmıştı? Devran'ın böyle bir şey diyeceğini zannetmiyordum. Serkan ya da Kurtuluş'da demezdi. Çünkü onlar Devran'dan korkuyor gibiydi.

Hızla telefonumu alıp okula gelemeyeceğime dair müdüre mesaj attım.

Telefonu koltuğa bırakıp Devran'ın şirketine doğru sürdüm.

Artık dedem de benden nefret ediyordu. Şimdi o da mı gitmişti? Sanırım.

Yanlız olmak istemiyordum.

Yalnızlık sonum olmasın.

Yanlız yaşamak istemiyordum.

Şirketin önünde durunca arabayı park edip arabadan indim. Şirkete girip asonsöre doğru ilerledim.

Asonsöre basıp gelmesini bekledim. Asonsör gelince hızla binip 36. Kata bastım.

Kapılar kapanınca aynaya yaslanıp gözlerimi kapattım. Hayatımda bir bu eksikti.

Yıllar sonra asonsör durunca inip odasına doğru ilerlemeye başladım. Asonsör o kadar yavaştı ki yıllar geçmiş gibi hissediyordum.

Odaya geldiğimde direkt içeri girdim.

"Bu ne cürr-"

Devran'ın lafı beni görünce yarım kalmıştı. Masasının başında dosyalarla ilgileniyordu.

"Çığlık?"

"Devran ben hamileymişim."dediğimde bana şaşkınlıkla bakıyordu. Bende şaşkınım öküz!

"Hadi ya? Geçmiş olsun. Bir dakika! Nasıl? Neden? Kimden?"diyerek ayağa kalktı.

"Senden."

"Eğer sana dokunduysam Allah benim belamı versin."

"Biliyorum bana dokunmadığını. Fakat biri dedeme benim senden hamile olduğumu söylemiş."

"Ne alâka ya? O kişinin aklına bu nerden gelmiş?"

BİR GECE ANSIZIN/ YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin