Gözlerini kapattığın her an kaçtığın korkular bir bir seni bulur; ellerinden kaçamazsın. Geçmiş bir soluk olur hemen ensende dolaşır.
O, onu yok eden bir aşkın kölesiydi.
Ben ise ona şarkılar yazmak isteyecek kadar kör.
...
"Bir şarkı yazmıştı içi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●
Bazı korkular vardır. Ete kemiğe bürünüp boğazına büyük bir baskı uygulardı. O korkular geceleri uykularına dadanır ruhundan büyük parçalar koparırdı. Benim birçok korkum vardı ama bu korkular benden alıp götürürken de hiç onlara engel olmamış, dur demeye dilim varmamıştı.
Yoğun bir hafta geçirmiştik. Yarışma için büyük hazırlıklar yapılırken her bir yarışmacının konsept fotoğrafları çekilip paylaşılmıştı. Birçok insan bu ani hayatta kalma programının amacını sorgulamaya başlamıştı ama bir yandan da destekledikleri stajyerlerin çıkış yapacakları bir şansları olduğu için mutlulardı.
Tabii bu yarışmacılardan biri de bendim. Daha önce girdiğim yer altı yarışmasından edindiğim tanınırlık çok fazlaydı. İnsanların benden bir beklentisi vardı ve bu da beni rahatsız etmişti. Hiçbir zaman birilerine kendimi beğendirmek onların istedikleri kişi gibi davranmak istememiştim ama içinde bulunduğum bu sektörün gerçek yüzü ile tanışmaya başlayınca aslında hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını da kavramıştım. Şirket beni olmamı istediği kişiye çevirecekti yavaş yavaş, beni sevdiğini söyleyen hayran grupları onların istediği şekilde davranmamı isteyecekti. İstekler büyüdükçe de kendimden ödün vermeye başlayacaktım.
Son pratikleri de yaptıktan sonra günün nihayet sonuna gelmiştik. Gece yarısını çoktan geçiyordu ve çok sıkı çalışmaların ardından yarın ilk çekim yerine gidecektik. Ondan önce izleyiciler üzerinde daha iyi bir izlenim yaratabilmek için bizim doğal hallerimizi gösteren birkaç içerik çekecektik. Şirketin sözüm ona kaldığımızı söylediği bir yurtta -ki bu bir villa olacaktı- çekimler ayarlanmıştı bile.
İşin sıkıntılı tarafı da buradaydı. Ben diğer kızlarla hiçbir zaman onların şirketin ayarladığı yurdunda kalmamıştım ama nasıl bir yer olduğunu biliyordum. Sıradan bir apartman dairesiydi. Birkaç çalışan da orada kalıyordu ve güvenliği sayesinde de stajyerler bir nevi korunuyordu takıntılı hayranlardan. Bunlar geçici yurtlardı. Çıkış yaptıktan sonra kızlar başka bir yurda geçecekti ama önce bir çıkış şarttı.
Diğer kızlarla aynı yerde kalmadığım için de onlardan daha erken bir saatte şirkete gelip o sıkış tıkış arabalardan biri ile çekimlerin yapılacağı yere geçecektik. Arabaların arka koltuklarında yolculuk yapmaktan nefret ederdim. Kendimin sürmediği bir araçta seyahat etmekten de öyle. Üstelik adları dışında haklarında pek bir şey bilmediğim insanlarla bir evde saatlerce tıkılı kalmak da beni cezbetmemişti. Yol yakından yarışmaya katılmaktan vazgeçmeyi düşündüm ama kontratlar imzalandıktan sonra iptal durumunda yüklü bir tazminat ödemek zorunda kalıyorduk. Bu annemle babamın kulağına gitse hiç hoşlanmazlardı. Bu yüzden tıpış tıpış gitmeye karar verdim.
Anlaşması güç bir insan olduğumu biliyordum. Takıntılarım vardı. İşime gelmediği sürece soğuk nevalenin tekiydim ve diğer kızların benden nefret etmesine de ucundan hak veriyordum. Kendini beğenmiş bir insan pek olmasam da buradaki en büyük rakipleri bendim. Taktik geliştirip bana yakın olmaya çalışanlar da olacaktı ve tamamen beni bir düşman görüp ilk fırsatta indirmeye çalışanlar da olacaktı.
