Lain: Geri Dönüş (Ⅱ. Kitap) | Miraculous

21. Bölüm "Mum Işığı"

"Akumazitenin gücü bu olabilir Tikki. Kara Kedi'yi kandırmasına izin vermeden müdahale etmemiz gerekiyor." Bedenimi temizlik odasına kitlediğimde karanlık odaya giren ufak ışık hüzmesi Tikki'yi görmeme neden oldu.

"Tikki, benekler!"

Neden benim taklidimin ortada oynatıldığı açıktı. Kara Kedi ile Marinette ilişkisi Hawk Moth'un kulağına gitmiş olmalıydı. Bunu bir koz olarak kullanacağını elbet bir gün biliyordum ama bu kadar hızlı ve bugün planlayacağını tahmin etmezdim. İlk defa bir akumazitenin bu kadar kusursuz bir güce erişebildiğini görmüştüm. Gücü yanılgıydı, bu belliydi ve Kara Kedi'nin bu yanılgıya düşme ihtimali çok yüksekti.

Artık kullanmaktan korkmadığım kanatlarımı kendimi camdan aşağıya attığımda kullandım. Kanatlarıma yön vererek havalandığımda beni fark eden halk bağırmaya başladı. Otelin en tepsine ulaştım, gözlerim önce onu gördü. Tavus kuşu gibi bir görünüşü vardı ve yüzünde tuttuğu yelpaze tavus kuşunun kuyruğuna benziyordu.

Annemin, "Marinette!" diyerek acıyla bağırdığını duyduğumda gözlerim otelin giriş kapısına dayandı. Anne ve babamı tutmaya çalışan insanlar vardı. Kaşlarımı çattım, ailemin duygularıyla oynayan bu akumaziteyi bir an önce engellemem gerekiyordu.

Akumazitenin koyu gözleri benimle buluştu, taklidim bir kez daha, "Kara Kedi!" diye bağırdı. Dişlerimi birbirine bastırdım, belimdeki yoyoyu çıkardığımda ayaklarım mermer korkuluklara bastı.

"Sahte oyunların çok gerçekçi görünüyor Mayura." dedim gözlerinin içine bakarken. Marinette'i kurtarmam için bana karşı olan çağrışlara kulak asmadım, o gerçek değildi.

"Öyle mi dersin Uğur Böceği?" Yansımam gibi görünen Marinette'i bir kez daha boşlukta salladı, annemin çığlıklarını duydum.

"Yardım et Uğur Böceği!" Yansımam ağlayarak bana baktı, içimdeki o dürtü yeniden yükseldi. Mayura'ya doğru atıldığımda Marinette'i bıraktı, kulaklarıma acı çığlıklar yükseldi.

Onun sesini duydum.

"Marinette!"

Çeneme yediğim sert darbeyle geriye doğru düştüm, Marinette gibi otelden aşağıya süzülürken Kara Kedi'nin onu kurtarışını gözlerimle izledim. Gerçek gibiydi ama sahte olduğunu biliyordum.

Kanatlarımı açarak sokak lambasına son anda tutundum. Kara Kedi kucağındaki Marinette ile dizlerinin üzerine düştü, kalabalık onları çevrelemeye başladığında hemen onun yanına indim.

"O gerçek değil." dedim sahteliğimin gözlerinin içine bakarken. Kara Kedi'nin bakışları bana kalktı, gözleri irileşti.

"Ma-" Elimle onun ağzını kapattım. "Oyalanma Kedi ve onu bırak." dedim şokun etkisinden çıkamamış gibi sahteliğimi kucağından indirdi. Nasıl bu kadar canlı, nasıl bu kadar gerçekçi görünebilirdi?

"Sevgilini bu seferlik kurtardın Kara Kedi."

Duyduğumuz ses kalbi taştan yaratılmış, istekleri doğrultusunda her şeyi göze alan adama aitti.

Hawk Moth.

İçim nefretle doldu, Kara Kedi'nin şokunu atlamasını beklemedim. Otelin tepesine öyle bir hızla kanat saldım ki bu kahramanlık sürecimde yaptığım en hızlı andı. Hawk Moth'u hedefime aldım, kanatlarım bana yön veriyordu. Elindeki asasıyla bana karşı koymaya çalıştı, ona yardımda bulunan yanındaki Mayura idi.

Mayura akumazite biri değildi. Hawk Moth'un ortağıydı ve daha önce görmesem bile sanki önceden bildiğim mucize gözlerimin önündeydi.