Hopeless Boy's: ROME [ Completed ]

Ch.26

RON

Masaganang umaagos ang luha ko habang tumatakbo ako papalabas ng paaralan.

Hindi ko alam kung bakit nagawa ni Dymitri sa akin iyon. Iyon ba ang dahilan nya kaya sya humingi ng tawad?.

Hindi ko maintindihan...wala kaming naging away, kapatid na ang turing ko sa kanya pero bakit?.

Bakit nya nagawa iyon.

Biglang kumulog at kumiglat. Agad kong kinuha ang telepono ko at agad na hinanahap ang numero ni Zen-Zen at umiiyak ako habang tinatawagan ko sya.

Pero naka ilang subok na ako ng tawag sa kanya ay wala pa din hindi nya sinasagot.

" Nasaan ka ba Zen bakit hindi ka sumasagot!."

Sigaw ko na lang sa sobrang Inis ko. Halo-halo na ang emosyon na nararamdaman ko isama pa na hindi ko makontak.

Maya maya ay biglang may nag text sa akin. Tinignan ko ang pangalan at si Ash ito.

Pinapapunta nya ako sa bahay nya. At hindi ako nag dalawang isip na pumunta doon dahil kailangan ko ng kaibigan para damayan ako sa problema ako.

Agad akong pumunta sa bahay nila.Pinag buksan naman ako ng katulong nila pagpasok ko pa lamang ay bumuhos na ang malakas na ulan.

" Ashide? Nasaan ka?."

Sabi ko at hinanap ko sya sa kusina at likod ng bahay nila pero wala sya. Kaya agad akong nag tungo sa loob ng bahay nila papunta sa kwarto nya.

Naiiyak pa din ako sa nangyari kanina. Hindi ako makapaniwala na magagawa ng isang kaibigan sa akin iyon.

Habang papalapit ako sa kwarto ni Ash ay nakakarinig ako ng mahihinang ungol na nag mumula sa loob mg kwarto nya.

Ng makalapit ako sa pinto ay dito ko na kumpirma na ungol nga ang naririnig ko mula sa loob. Hindi na sana ako tutuloy dahil alam kong pribado ang ginagawa nila at hihintayin ko na lang sya sa labas pero natigilan ako sa biglang sigaw ni Ashide.

" Ahhhh! Zen ibaon mo pa! Ughhh! Bilisan mo Ahhhhh!"

At tila nanlambot ang mga tuhod ko sa narinig ko.

" Ugh!!! Tang*na! Manahimik kang bading ka!, Puntang*na Ang skip mo pa din kahit na marami ng t*t* ang nakapasok sa iyo malandi ka talaga!...Ugh!!! Malapit na ako!!!."

Agad na tumulo ang luha ko dahil sa narinig ko. Mula sa loob. Hindi ako pwedeng magkamali kilala ko ang nag mamayaari ng boses na iyon.

Tinakpan ko ang mga tainga ko dahil ayaw kong marinig ang mga ungol nilang pareho. Bakit pati si Ashide?. Ano bang ginawa ko sa kanila at ginagawa nila sa akin ito?!.

Umiyak ako ng umiyak hanggang sa narinig kong tapos na sila sa kataksilan na ginagawa nila.

Agad kong binuksan ang pinto habang punong-puno ng luha ang aking buong mukha.

Nakita kong gulat na gulat na tumingin si Zen-Zen sa akin habang naka patong pa ito jay Ashide na ngayon at naka ngiti sa akin.Bakit Ashide? Bakit mo ginawa sa akin ito.

" Ron-"

Sabi ni Zen-Zen pero may binulong si Ashide sa kanya sabay tulak papalayo si Zen-Zen at napapikit ako dahil sa nakita ko. Ang baboy nila! Bakit ako pa? Bakit sa akin pa? Akala ko masaya na si Zen-Zen sa akin? Bakit ganito ang nangyari.

Agad akong tumakbo papapalabas ng bahay ng walang salita na lumabas sa aking mga labi.

Wala na akong pake kung mabasa man ako ng ulan.