ာင္ပိုင္ရွင္သည္ သူငယ္သုံးဦးႏွင့္စကားစပ္မိရာမွာ ေခါင္သူငယ္ကသုဓႏၵ၊က်န္အမႊာႏွစ္ဦးမွာ ကုသႏွင့္ကုလအသီးသီးျဖစ္ေၾကာင္းသိရၿပီး ထိမခ်ိဳင့္ဟူသည္ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္အလွမ္းေဝးေသာေဒသမွလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းပါသိရသည္။ထိမခ်ိဳင့္သည္ မိမိ၏ေယာက္ဖေတာ္စပ္သူထိပ္ပ်ံခ်ီ အပိုင္စားရထားေသာနယ္မ်ားထဲမွတစ္ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း ေတာင္ပိုင္ရွင္သတိရမိသည္။
မိမိႏွင့္ကိုယ္ရံေတာ္ကိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ဆႏၵႏွင့္ေမာင္ညိဳဟူသည့္ နာမည္ဝွက္ကိုသာသိထားေစၿပီး သူႂကြယ္တစ္ဦးအိမ္မွလူရင္းအေစခံႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သခင္ႀကီးအမိန္႔
ျဖင့္
အသိခၤယာဘုရားသို႔လႉဖြယ္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္လုပ္အားကုသိုလ္ယူၿပီးအျပန္ ေတာပုန္းဓားျပတို႔ႏွင့္ဆုံေတြ႕ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုက္သည္။
"ကိုရင္တို႔ကၿမိဳ႕ေတာ္မွာဘယ္ႏွရက္ေနမွာလဲ"
ေမာင္ဆႏၵေခၚေတာင္ပိုင္ရွင္၏အေမးကို
သုဓႏၵကေတြးေတြးစစဟန္ႏွင့္
"ကိစၥေလးေတြၿပီးတဲ့အထိ"ဟုသာဆိုေလသည္။
သုဓႏၵတို႔သုံးဦးသားသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျမင္ျမင္သမွ်အသစ္အဆန္းေတြခ်ည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အံ့ၾသမင္သက္စြာ
ျၾကည့္ေနမိသည္။ညအခ်ိန္ျဖစ္လင့္ကစား လူမ်ားလႈပ္ရွားေနၿပီး အသက္ဝင္ေနသည္။
လူမ်ား၏ အဝတ္အစားမ်ားသည္လည္းတမ်ိဳးတဖုံထူးဆန္းေနသည္။ညအခ်ိန္ျဖစ္၍
ထင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုသိပ္မေတြ႕ရဘဲ အမ်ိဳးသားမ်ားကိုသာေတြ႕ရသည္။အေဆာက္အအုံမ်ားမွာလည္း သစ္ဆန္းေနၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္စားေသာက္ဆိုင္မ်ားျဖင့္ျပည့္ေနသည္။တခ်ိဳ႕ဆိုင္မ်ားတြင္ ေယာက္်ားသားအခ်ိဳ႕က ေသရည္ကိုအုပ္စုဖြဲ႕ေသာက္ေနၾကသည္။ေမႊးပ်ံေသာအစားအေသာက္အနံ႔ရ၍ ႏွစ္ရက္ႏွင့္ေန႔တစ္ဝက္ခရီးႏွင္ခဲ့ရေသာ ဗိုက္မျပည့္တျပည့္ႏွင့္သာေက်နပ္ခဲ့ရသည့္သုံးေယာက္သား၏ ဝမ္းမွာတက်ဳတ္က်ဳတ္ႏွင့္အသံျမည္လာခဲ့သည္။
သုဓႏၵသည္အစပိုင္း ၿမိဳ႕ေတာ္၏အလွအပ
အသြင္သဏၭာန္ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္မင္သက္သြားသေယာင္ရွိေသာ္လည္း မိမိတို႔ေနရပ္တြင္ျပည္သူမ်ား၏ အေနအထားကမိုးႏွင့္ေျမလိုကြာကာ အေနအစားဆင္းရဲမႈကိုေတြးမိေသာအခါ႐ုတ္ခ်ည္းမ်က္ေမွာင္ကုတ္မိသည္။
ESTÁS LEYENDO
ပြည့် ရတနာ(ျပည့္ ရတနာ)
Ficción histórica⚠️ခေတ္တရပ်နား⚠️ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အဖိုးအနဂ္ဃထိုက်တဲ့ရတနာတွေထဲက ရတနာတစ်ခု... ပြည့် ရတနာ ကမာၻေပၚမွာ အဖိုးအနဂၣထိုက္တဲ့ရတနာေတြထဲက ရတနာတစ္ခု... ျပည့္ ရတနာ
