"အရွင္ ေနကြယ္လုၿပီ...နန္းေတာ္ျပန္ရေအာင္ပါ"
ကိုယ္္ရံေတာ္၏သတိေပးမႈေၾကာင့္ အဂၤေတကိုင္ေနေသာ ေတာင္ပိုင္ရွင္အသိဝင္လာသည္။နန္းတြင္းကို ညဥ့္မနက္ခင္ျပန္ေရာက္မွျဖစ္မည္။
ေတာင္ပိုင္ရွင္၏ယခုပုံသည္ ရာဇဘုရင္ဟူသည္နန္းတြင္းထဲမွ ပုံရိပ္မ်ိဳးေပ်ာက္ကာ
ေခြၽးမ်ားစို႐ႊဲ အဂၤေတမႈန္႔ျဖဴျဖဴမ်ားကပ္ၿငိေနေသာ ဖ်တ္လက္တက္ႂကြေတာင့္တင္း
သည့္ သာမန္အရပ္သားအသြင္ေဆာင္ေနသည္။
အခ်ိန္မလင့္ခင္ နန္းေတာ္ျပန္ရမည္ဟူေသာအသိေၾကာင့္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ရန္ထြက္လာခ်ိန္ ဘုရားကိုယ္ထည္တြင္တည္ထားေသာအုတ္ခြက္မ်ားကိုလိုက္လံၾကည့္ရႈမိသည္။အုတ္ခြက္တစ္ခုခ်င္းတြင္ ဘုရားေလာင္း
သိဒၶတၳမင္းသားကေလးဖြားေတာ္မူခန္းမွသည္ ပရိနိဗၺာန္စံသည္အထိသ႐ုပ္ေဖာ္ထားသည္။အခ်ိဳ႕အုတ္ခ်ပ္မ်ားကဘုရားေလာင္းႏုစဥ္ကဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕မ်ား၊တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ေတာ့ ဗုဒၶႏွင့္မသတ္ဆိုင္ေသာ နတ္မ်ားကိုပါတခမ္းတနားႏွင့္အုတ္ခ်ပ္ႏွိပ္ကာေရာေႏွာထားေသာေၾကာင့္ ေတာင္ပိုင္ရွင္မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕မိသည္။သို႔ေသာ္လည္းဘာေျပာလို႔ရမည္နည္း၊လူတို႔၏ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈသည္ အေသြးအသားထဲမွလာသည္ျဖစ္ရာ ယတိျပတ္ကန္႔သတ္လို႔လည္းမရေခ်။ထိုသို႔ေရာယွက္ကိုးကြယ္ေနသည္ကပင္ ဓေနာင္းျပည္၏႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈပင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ခက္လွ၏။ေနာက္တစ္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ စစ္မွန္သည့္ေလာကကိုထိုးထြင္းသိျမင္ေသာျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္အစစ္အမွန္ကို ဓေနာင္းျပည္၏အသက္အေသြးထဲေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားရဦးမည္ဟု ေတာင္ကိုင္ရွင္ေတြးမိသည္။
ထို႔ေနာက္ အနီးအနားရွိစမ္းေခ်ာင္းတြင္ေျခလက္သန္႔စင္ၿပီး ပန္းထိမ္ဆရာႏွင့္ ပန္းရန္ဆရာ ညီေနာင္ႏွစ္ဦးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္ခြာခဲ့သည္။
ေနဝင္လုလုအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္အျပန္လမ္းခရီးသည္ အပူသက္သာလွသည္။ေနေရာင္ကတစြန္းတစသာရွိေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ႀကီးေ႐ႊအိုေရာင္သန္းကာ တိမ္ေတာက္ေနၾကသည္။ အိပ္တန္းတက္မည့္ငွက္မ်ားက ဟိုတစ္စုဒီတစ္စုႏွင့္ နားခိုရာရွာေနၾကသည္။
မင္းတရားႀကီးသည္ ျမင္းေပၚမွ အသိခၤယာဘုရားႀကီးဘက္ကို သမင္လည္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။အကုန္လုံးမၿပီးေသးေစကာမူ
ေနေရာင္ထိုးေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ထည္ႂကြတက္ကာ ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလွ၏။
ၾကည့္ေနရင္းမွ ခပ္ဟဟရယ္ရင္း ေခါင္းအသာယမ္းမိသည္။
YOU ARE READING
ပြည့် ရတနာ(ျပည့္ ရတနာ)
Historical Fiction⚠️ခေတ္တရပ်နား⚠️ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အဖိုးအနဂ္ဃထိုက်တဲ့ရတနာတွေထဲက ရတနာတစ်ခု... ပြည့် ရတနာ ကမာၻေပၚမွာ အဖိုးအနဂၣထိုက္တဲ့ရတနာေတြထဲက ရတနာတစ္ခု... ျပည့္ ရတနာ
