Chapter(57):သူက ဆရာတစ္ေယာက္ပါ။

4.6K 893 14
                                    

Zawgyi

ေရထဲမွာစိမ္ေနရသလိုမ်ိဳး ေႏြးေထြးတဲ့ခံစားခ်က္က အခ်ိန္အၾကာႀကီးတိုင္ေအာင္ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။ သူဒီကမာၻကို ေရာက္လာတဲ့ေန႔ကေနစၿပီး သူကေရျပတ္လပ္ေနတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လိုမ်ဳိး အေျခအေနမွာ႐ွိေနတာ ျဖစ္တယ္။ သူေရဘယ္ေလာက္ပဲေသာက္ေသာက္ ေရဘယ္ေလာက္ပဲခ်ိဳးခ်ိဳး အဲ့ဒါကအကူအညီမျဖစ္ခဲ့ဘူး။

အခုေတာ့ သူေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕စိတ္ဝိညဥ္က နည္းနည္းအားျပန္ျပည့္လာၿပီလို႔ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေသေလာက္ေအာင္ ေရဆာေနမႈကလည္း ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အနည္ထိုင္သြားၿပီျဖစ္တယ္။

သူတစ္ညလံုးမအိပ္ခဲ့ရေပမဲ့လည္း သူ႔ရဲ႕စိတ္စြမ္းအားက အေကာင္းဆံုးအေျခအေနမွာ ႐ွိေနတယ္လို႔ ယြီဂ်င္လီခံစားရတယ္။ တကယ္လို႔သူ႔ကိုအခု အႀကိမ္ေရအနည္းငယ္ေလာက္ ေျပးလႊားခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ အဆင္ေျပတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း စိတ္စြမ္းအားေတြ ျပည့္ဝေနတယ္ဆိုေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အလြတ္ျဖစ္ေနတဲ့ဝမ္းဗိုက္က သံစံုတီးဝိုင္းေတြျမည္ေနၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕အလြတ္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ သီခ်င္းဆိုေနၾကၿပီ။

မေန႔ညက သူအာဟာရဓာတ္စာတစ္ဘူးကိုပဲ ေသာက္ရေသးတယ္။ ဒီမနက္တုန္းကလည္း သူအစာစားဖို႔ လြတ္သြားေသးတယ္။ အခုယြီဂ်င္လီတစ္ေယာက္ ဗိုက္ဆာေနရံုတင္မကပဲနဲ႔ သူသဘာဝအစားအစာအခ်ိဳ႕ကိုလည္း စားခ်င္ေနတယ္။

ယြီဂ်င္လီေအာက္ထပ္ကို ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေ႐ွာင္မုလန္နဲ႔က်န္းဇန္ေထာင္တို႔က အလုပ္သြားေနၾကၿပီျဖစ္တယ္။

အစကေတာ့ေ႐ွာင္မုလန္က ယြီဂ်င္လီကို သူမသားနဲ႔မဆက္သြယ္ရေအာင္လို႔ အျပင္ကိုထပ္ေခၚထုတ္သြားဖို႔ စီစဥ္ထားတာျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့တံခါးကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါက္ၿပီးတာေတာင္မွ တံု႔ျပန္မႈေလးတစ္ခုေတာင္မွ မရတာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္မုလန္က ယြီဂ်င္လီအိပ္ရာမထေလာက္ေသးဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူမသူ႔ကို ထပ္မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘဲ သူအစားစားဖို႔ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာမွာကို ေစာင့္ေနရင္း အခ်ိန္မေရြးအစားအစာေတြကို အဆင္သင့္ေႏြးထားဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ကိုေျပာလိုက္တယ္။

TYGW's Mr.Lucky (BL) [Myanmar Translation] Book-1Where stories live. Discover now