TG'sBBLW [BL Completed] [Myanmar Translation]

Sidetrack Story-2 Part(1)-2

Zawgyi

အန္ဇီလင္း သူတို႔ရဲ႕ခ်စ္ခင္ၾကင္နာေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အေတာ္ေလး႐ွက္ရြံ႕သြားသလို ခံစားမိသလို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူမ မနာလိုျဖစ္မိတယ္။ သူမသက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ မုန္႔အခ်ိဳအပိုင္းေလးကို သူမဘာသာသူမ ေႏွးေကြးစြာယူလိုက္မိတယ္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

႐ွင္းခ်န္က သူမသက္ျပင္းခ်လိုက္တာကို ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူကသူ႔လက္ဖက္ရည္ကို အရသာခံၿပီး ေသာက္ေနတာျဖစ္တယ္။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကြၽန္မက ယြင္သာ့ေကာနဲ႔ေဇာင့္ဇီတို႔ကို အားက်ေနရံုပါ။ တကယ္လို႔ကြၽန္မမွာလည္း ကြၽန္မရဲ႕ေနာက္ထပ္အသည္းတစ္ျခမ္းသာ ႐ွိမယ္ဆိုရင္... ေဇာင့္ဇီ ကြၽန္မတစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆိုလို႔ရမလား?"

"ေျပာၾကည့္ပါ။"

"ကြၽန္မၾကားတာက စစ္သူႀကီးဟန္လန္ဖုန္းက စုမိသားစုရဲ႕အဖြဲ႔ဝင္တစ္ေယာက္ဆို။ ကြၽန္မသူနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရမလား?"

က်ဲယြင္က အခ်ိဳမုန္႔နင္သြားၿပီး ႐ွင္းခ်န္မွာလည္း သူ႔ရဲ႕အခ်ိဳမုန္႔ကစားပြဲေပၚကို ျပဳတ္က်သြားေတာ့တယ္။
သူလ်စ္လ်ဴ႐ွဳလိုက္ၿပီးေနာက္ က်ဲယြင္ဆီကို လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ကမ္းေပးလိုက္တယ္။ စံုတြဲကလွည့္ၿပီး သူမကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။

"ညီမကဘာလို႔ စစ္သူႀကီးဟန္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ေနရတာလဲ? တစ္ခုခုမ်ား...?"

အန္ဇီလင္းက ႐ွက္ရြံ႕စြာေအာက္ကို ငံု႔ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕လက္ကိုင္ပုဝါကို လိမ္ေျခေနလိုက္တယ္။ က်ဲယြင္က႐ွင္းခ်န္ကို ဘယ္လိုမ်ိဳးအၾကည့္စူးစူးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနသလဲဆိုတာကို သူမသတိမထားမိလိုက္ပါဘူး။ က်ဲယြင္ကသူ႔မွာ ေမးခြန္းေမးစရာ႐ွိေနတယ္ ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ မ်က္လံုးေတြကို က်ဥ္းေျမာင္းလိုက္သလို ႐ွင္းခ်န္ကလည္း တူညီတဲ့႐ွဳပ္ေထြးေနတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။

"အဲ့ႏွစ္ေျမာက္ဘက္ၿမိဳ႕ကေန ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ စစ္သူႀကီးဟန္က ကြၽန္မကိုတစ္ႀကိမ္ကယ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူကအဲ့တုန္းက တပ္သားတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့သူက လူ႐ိုင္းအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ကို သူတစ္ေယာက္တည္း တိုက္ခိုက္ခဲ့တာ။ အရမ္းရဲရင့္တာပဲ။ အဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ကြၽန္မသူ႔ကိုအ႐ူးအမူးခ်စ္ခဲ့တာ။ ကြၽန္မဘာကိုမွ မလိုခ်င္ပါဘူး။ တစ္ခါတည္းေတြ႔ခြင့္ရရင္ကို ကြၽန္မအတြက္ လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ တကယ္ပါ။"