idol's baby § taegguk

24 : nasıl mutlu hissediyorsa öyle yapsın

merhaba nasılsınız...

sadece şunu diyeyim, ben bölüm bekleyenlerin olacağını beklemiyordum. yani bir kişi falan bolüm sorar daha sonra da unutulur g8derim gibi düşünüyordum ama dün akşam bile yeni bolumle ilgili yorum aldım😭😭😭😭😭😭

cok üzgünüm gerçekten

okuyan olur mu olursa da ne kadar insan okur bilmem ama iki ay HATTA NEREDEYSE UC AY sonra bolüm atıyorum

teskkur ederim idols babyi okuduģunuz  için😭😭😖😖😣😣😣💕💕

❧

Taehyung ile aynı koltukta bir hayli mesafeli şekilde oturuyorduk ve etrafımızdaki gergin havayla birlikte konuşmadan izlediğimiz televizyon dizisinin ikinci reklam arasına girmiştik fakat hâlâ ikimizden de çıt çıkmıyordu.

Yerimde hafifçe kıpırdanarak ona doğru döndüm. "Arasana menajerini." diyerek dikkatini kendime çektim. "Oğlumu özledim ben, getirsin bana oğlumu."

"Ş-şimdi mi?" diye şaşırmış yüz ifadesiyle sorduğunda kaşlarımı kaldırarak başımı salladım. Elbette şimdi olacaktı, oğlumdan zaten yeterince uzak kalmıştım. Başını beni anladığını gösterir gibi aşağı yukarı salladı ve ardından da telaşla telefonunu eline alarak, "Mesaj atayım ben o zaman." diye kısık sesle konuştu.

Kaşlarımı hafifçe oynatarak dikkatlice yüzünü incelemeye başladım. Taehyung'un yüzü kireç gibiydi, bilmeseydim karşısında bir ölünün dirildiğini sanırdım.

O telefonuyla ilgilenmeye başladığı an evin zili çaldı. Derin bir nefes alarak kolumla Taehyung'u dürttüm hafifçe. "Kalk da kapıyı aç, sonra yazarsın." Beni hafif bir gülümseme ve belli belirsiz bir baş hareketiyle onayladı. O yavaş şekilde hareketlenerek kapıya doğru ilerlemeye başlamışken ben de sırtımı koltuğa yaslayarak bakışlarımı tavana yönelttim.

Kapının açılışın sesini ardından da birisinin, "Taehyung?" diye şaşkınlıkla söylenişini işittim. Hızlıca doğrulmaya çalışarak, "Taehyung!" diye seslendim. "Kimmiş?"

Birkaç sessiz konuşma duydum ama daha fazlası kulağıma dolmadı. Ne olduğunu ve kimin geldiğini merak ederek zar zor da olsa yerimden kalkarak dış kapıya doğru yürümeye başladım. Bir insanın beni duymamazlıktan gelmesine dayanamazdım ve Taehyung az önce beni duymamazlıktan gelerek beni yerimden kaldırmıştı.

"Kimle konuşuyorsun sen?" deyip Taehyung'a doğru yaklaştım. Kafasını hızlı şekilde olduğum tarafa çevirirken ben de kapı eşiğinde bekleyen kadına baktım. "Buyurun, kime bakmıştınız?" diye olabildiğince kibar bir ses tonuyla konuştum.

Kadın bana hafif bir tebessüm bahşetti fakat bir şey söylemeden yüzünü Taehyung'a çevirdi. Aralarında kısa süreli bir bakışma geçtiğinde ikisinin birbirini tanıdığına çoktan emin olmuştum. Koyu renk saçları omuzlarının az altına gelen, temiz bir cilde sahip bir kadındı. Altında hafif bol bir pantolon üzerinde de gövdesini saran açık renk bluz vardı. "Telefonlarıma doğru dürüst çıkmazken tüm medyanın senin yerini bilmesi beni gerçekten yaraladı Taehyung." deyip yüzündeki gülümsemesini genişlettiğinde kaşlarım çatılmaya başladı.

Dikkatini bu sefer bana verdi ve eliyle bacağımı göstererek konuştu. "Gerçekten tüm samimiyetimle geçmiş olsun diliyorum size Bay Jeon, amacım Taehyung ile konuşmaktı fakat kendisine ulaşamadığım için buraya kadar gelmek durumunda kaldım. Kusuruma bakmayın."

"Anlıyorum ama kimsiniz?" dedim gözlerimi kısarak. Ayrıca evimi nasıl biliyordu, sahiden de magazin sırf Taehyung'la görüştüm diye evime kadar ifşalamış mıydı? Asla ünlü biri olmak istemezdim; hayatının farklı insanlar tarafından göz hapsinde olması korkunç bir olaydı.