Keyifli Okumalar...
Nergis, bir eli belinde diğer eli boynunda öylece durmuş mağazanın içerisinde dolaşıp duran Kurşun'u seyrediyordu. Gerçekten bu adam saatlerdir ne yapıyordu? Yapacakları onlarca iş vardı ancak saatlerdir bir koltuk mağazasındaydılar. Nergis patlama noktasına doğru son sürat koşuyordu.
"Bu koltukta fena değil ama kenarları çok alçak geldi."
"Diğer koltuğunda başlığına alçak demiştin."
"Evet, hiç rahat değildi. İkinci baktığımız en iyisiydi sanki."
"Mağazadaki bütün koltuklara baktık Kurşun ve hâlâ bir tane beğenemedin."
"Niye sadece ben beğeniyorum, sen de baksana."
"Rahat bir model olması dışında bir beklentim yok benim. Ayrıca sana en başında da söylediğim de ısrarcıyım."
"Benim evimdeki koltukları yeni evimize getirmeyeceğiz. Unut bu fikri."
"Niye boşuna masraf yapıyoruz ki? Senin koltukların da gayet güzel."
"Nergis, tartışmaya kapalı bir konu. Hadi şimdi gidip senin beğendiğin koltuğa bakalım."
"Benim beğendiğim mi?"
"Evet, şu girişteki köşe takımını beğenmedin mi?" Nergis işittiği söz karşısında bakışlarını Kurşun'dan kaçırarak etrafta dolaştırdı. Birkaç saniye sonra yanına gelen Kurşun bir elini omzuna atarken dudakları Nergis'in yanaklarıyla buluşmuştu bile. Fırsat bulduğu her dakika öpmesi Nergis'in kalp ritminde ciddi değişikliklere sebebiyet veriyordu. Bu gidişte ciddi bir kalp hastalığına yakalanacaktı.
"Köşe takımları çok kullanışlı olmaz. Misafir geldiğinde koltuk takımı daha mantıklı o yüzden boş yere bakmayalım."
"Boş ver misafirleri sen hadi gel, gidip o köşe takımına bakalım. Hem şöyle bir düşününce o köşe takımında seninle birlikte film izlemek aşırı zevkli olur."
"Sen film izlemeyi sevmezsin."
"Daha öncede söylediğim gibi seninle yapabileceğim her aktiviteye açığım."
"Sen harika bir adamsın."
"Ben de senin ne kadar harika bir kadın olduğunu düşünüyordum."
"O zaman bu harika çift daha fazla oyalanmadan işlerini halletsin. Çünkü evde yapılacak onlarca iş var. Daha getirdiğimiz eşyaları yerleştirmedik bile."
"İşleri düşünmek bile beni şimdiden yordu."
"Allah'tan senin iş yerin halledildi."
"Bu konuda babana büyük bir teşekkür borçluyuz. O olmasaydı daha uzun sürebilirdi."
"Evet burada tanıdıklarının olması bizim için çok iyi oldu."
"Hadi artık şu koltuk işini halledip eve geçelim."
"Temizlik yapıp eşyaları yerleştirmemiz lazım."
"Önceden evi temizletmiştik."
"Evet ama benim tekrardan silmem gerekiyor. Özellikle mutfak dolaplarını kendim yerleştirmeliyim."
"Bence gerek yok ama sen nasıl rahat edeceksen öyle olsun." Kurşun başka bir şey söylemeden sustuğunda Nergisle birlikte köşe takımlarının olduğu bölüme doğru yürüdüler.
Saatler sonra evden içeri girdiklerinde koltuk, perde ve halı işlerini halletmişlerdi. "Geriye almamız gereken ne kaldı?" Nergis omzundaki çantasını çıkarıp askılığa asarken sorusunun cevabını almak için kapıyı kilitleyen Kurşun'a döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN
General Fiction(Mahallemin Polisi hikâyemdeki yan karakterler olan Kurşun ve Nergis'in hikâyesidir! Bağımsız olarak okuyabilirsiniz ^^) Derin nefesler alıp sımsıkı yumduğu gözlerini mümkünmüş gibi daha da sıktı. Biliyordu, buradaydı. Konuşmasına gerek yoktu. Ses ç...